een nieuwe vlam
we zouden vrienden blijven
laatst zei je dat je zocht
naar een lief meisje
naar een meisje zoals ik
en nu pas weet ik zeker
mijn nieuwe vlam is duizendmaal beter.…
Ik zit zo knus te kniezen in een Engels klooster
een Vlaamse monnik te veel mijlen af van huis
ik ben gehoorzaam, zielig arm en karig kuis
maar kijk als ’t even kan naar een Mariaposter
waarop de Maagd mij als een ziekentrooster
aanblikt, schenkend volle kracht naar kruis
en rondom klinkt ’t treurig monnikengedruis
op vaste tijden volgens ’…
hebban olla vogala nestas hagunnan
hinase hic enda thu wat unbidan we nu ?
Maar ik, ik kleef hier vast aan perkament
vol zwart en traan en voel het blanke vel
zo vloeibaar op uw borst hier in mijn cel
tot alles stolt - alleen gemis is permanent.
Alle dingen worden mij te inghe.
Wie geneest de smart van geest en hart ?…
Werkelijk een grillig dier,
hoe zou je aan mij kunnen meten
welk gedachte door mijn hoofdje kruist
heb ik wel een geweten?
Dan weer gevoelig en liefdevol,
Dan weer hard en koud,
ja, je vraagt je soms wel af,
of ik werkelijk van je houd.
Maar liefste,
moeilijk is nu eenmaal het beminnen,
van een dier...
een vrouw...
als ik.…
Heel even zag ik in een flits
als ware er achterstevoren
zonder maren zonder mits
een woord gespeld binnenstebuiten
gescrabbeld en opnieuw geboren
schoolreünie werd schuilruïne
maar niet zo flauw als bij frits spits
die van het groot dictee der taal
der lage landen aan de zee
van vondel reynaert veldeken
tot hebban olla hadewijch…
Hoort en zie,
De dag komt aan
De proefvaart is nabij
Reeds bij de eerste stoot
Van de klaroen
Schalt de schalmei
Out of the blue
Wijst een Molukse
Danseres naar mij
De nieuwe lerares
Oud-ballerina
Van 't Ballet
Een klaroenstoot
Galmt doorheen
Mijn ganse lijf en lee
Als zij mij noodt
Met bonzend hart
Tot een ballet…