14 resultaten.
Koffietijd
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
203 Verandert mijn koffietijd,
in wat ik aandachtig wil.…
Bakkie Troost
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen
271 Ze drukken bijna op de rode knop,
En overal zijn personeelstekorten,
Er zijn problemen met de graantransporten,
Maar ík zie tegen heel iets anders op:
Hoe ik het komend jaar m’n tijd verbeid,
Zonder tv-programma ‘Koffietijd’.…
Koffietijd.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
456 't Is halftien, 't is koffietijd.
En overal gaan deuren open...
Klinkt blij de roep:
Goeiemorgen...Goeiemórgen.
Gaat Sientje mee?
Nee, Sientje heeft "de hulp".
Gaat Jansje mee?
Ja, Jansje gaat wel mee.
In optocht naar de koffie,
Met stokken en rollators.
De kopjes staan al klaar.
Een makkelijke stoel, een voetenbankje.…
Koffietijd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
384 Koffie drinken is tijd nemen.
In bed, aan tafel, onderweg,
tijdens het werk, in een café,
na een begrafenis, na een bevalling.
Waar dan ook, wanneer dan ook.
De teller staat over de 50.000 al.
Cappucino of machiato bij de barista.
Koffie branden en zetten is een kunst!
Is koffie drinken een verslaving? Nee!
Een innerlijke behoefte is het.…
Het is koffietijd
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen
261 Het is koffietijd.…
Koffietijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
214 Ook zuiver kwam ik op de koffie
Zo in de praat te pas
Zo in m´n daagse kloffie
Zonder stropje, zonder tas
Alsof het toeval was
Alsof het samenvalt met dromen
In mijn gewone jas
Van wat altijd maar blijft komen
Voor de troost die niemand ziet
Nergens morst zelfs stolt tot woord
Wat wisselt blijkt louter verschiet
En uit de keuken werd…
Koffietijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
246 Koffie vertraagt de tijd.
Thuis of langs de weg.
In een grand café,
of in een koffiehuis.
Aandachtig koffie drinken troost.
Vraag niet hoe, vraag niet waarom,
want goddelijke koffie begrijpt,
wat wij mensen niet begrijpen kunnen.
Koffie ontspant ons lichaam.
Genieten van koffie voelt als een oase.
Genieten van koffie voelt als rust,
binnen…
Thermosflessen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
516 Een hijskraan
hijst
stalen buizen
naar vijfhoog
De metselaar
dwingt
losse stenen
tot een muur
Een bulldozer
ronkt
monotoon en
laat een dode
zwerfhond in
zand bijten
De uitvoerder
roept:
'Ja, koffietijd!…
Koffietijd met Alberto
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
425 t.g.v. de sterfdag van mijn vriend Albert Weijman, bioloog, dichter en levensgenieter
(9 apr. 1947 - 29 november 2021).
Hij zet de tijd stil in een hoek
bij 't raam
Bestijgt de helicon met filozie
Een weldoordacht patroon van poëzie
Vermengd met wijsheid en filosofie
Weldra zet koffie zijn geheugen aan
Laat dan Idee met klanken associëren…
Overspannend
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen
436 boeklezend letters via golvende regels
misselijkmakend geen nut, geen aandacht
het is koffietijd, rustmoment met koekje
even geen Zandvoort aan zee.....
geen ruisende baren, geen ontploffend strand
reclame zegt... weg met die grauwsluier
precies wat ik wil... weg ermee... weg...
weg... weg... weg....
IK WIL STILTE IN MIJN HOOFD....!…
Actuali-tijd van koffie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
344 Rustig koffiedrinken
tijdens onrustige momenten.
Rustig genieten van geur en smaak.
Gedachten die ons onrust baren
in smaak en geuren op zien gaan.
Koffie ervaren als bevrijde tijd
die tijdloos stil gaat staan.
Zo ontspant ons koffiedrinken
tijdens een verstild moment.…
Toentertijd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
216 Met voeten vederlicht betraden
De dag dat Pompidoe werd ingezworen
En Jimmie Hendrix' muziek voor een
150 duizendkoppig publiek was te horen
En het Rhodesie van Ian Smith
Tot een rassenscheiding besloot
Ben ik matineus geboren
Langs een rabarberveld en een sloot
Waar we tomaten kweekten
En komkommers in de kas
Vlak voor koffietijd…
Jeu de boules met JPA
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
582 ****
Bij "KOFFIETIJD"
van Albert Weijman
Hoe heerlijk, zalig staart het zoete nat
Mij in mijn stiltemijmeringen aan
Waar hebben wij, van Koog tot aan de Zaan
Dit tropisch nectardrankje aan te danken?…
Tien minuten maar
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
1.103 Tien minuten lopen is het maar
de straat uit en dan de verharde
weg op, heerlijk langs de Vecht
die door het slaapstadje stroomt
flarden nevel raken net het water
niet en ik glimlach om de vogels
in deze vroege ochtend lijkt het
wel of ze met mij mee vliegen
ach had ik vleugels, nee niet
denken, doorlopen het is bijna
koffietijd en stel…