Schoonheid van landerijen
door stilte gedragen
door licht dat schaduw wekt
maar toch mysterie niet ontrekt
aan leven in allerlei vorm.
Is daaraan het individu
de maatschappelijke stijl ontrezen
van waar de mens zijn schreden zet
waarin geen regelmaat valt te lezen
los van evenwicht, los van crime of wet.
Slechts de schoonheid der stilte…
Oud en mijmerend, de tred verstild
in opgedane wijsheden
de sluier van levensmysterie opgetild...
Tevree herinnering oprakelend
vertellend aan luisterend kleinkind.
Zolang de nachtkus nog het leven
tot volgende morgen zingt...…
De synagoge was een paardenstal
van het leger, nu is het wit weer wit
en goud, een romantisch gebedshuis
in katholieke kleuren
Geld en sleutels gaan apart
van ons naar binnen
De poortjes piepen maar
iedereen mag doorlopen
al moeten de mannen opzij
langs de gastentafel
om een keppel te pakken
De vrouwen zijn vrij
eerbiedig van nature…