‘t Was lichtjesavond op de Ommering
Een koor zong in een zaal een zeemanslied
Totaal niet passend bij rouw en verdriet
De stemmen, hoewel mooi, puur pijniging
Gelukkig zorgden fakkel, kaars en gel
Voor passend eerbetoon, serene rust
Ik werd me van een gitarist bewust
Die zachtjes hallelujah zong, dat wel
Ik hoorde harten breken om me heen…
verbonden in de tijd staan wij hier samen
met herinneringen aan liefde, vreugde en spijt
voor hen die we missen blijft het licht branden
een sprankje hoop dat altijd ons hart leeft
elke kaars vertelt een eigen verhaal
van lachen, van tranen, van een geliefd leven
een zachte herinnering, een stil gebed
een teken dat de liefde nooit verdwijnt
lichtjesavond…
en de heer L (Leen) P. beiden te Vijfhuizen, die hun levenspartner dit jaar verloren; het is geinspireerd op de traditionele lichtjesavond op Zorgvlied, Amsterdam op de namiddag/avond van 24 december…
488
Bezig met laden