met een rapid cycling bi-polar type 1 syndroom
vond ik mezelf hulpbehoevend en uitgeput
lichamelijk en geestelijk, één grote prut
Plafonds, vloeren en muren konden lopen
in een voortdurende staat van bezopen
waarvoor geen einde mogelijk leek en was
dan het einde van geluk in brekend glas
Na twee jaar medicatie´s uitproberen
een scala van lithium…
wij mensen zijn
te klein geweest
voor de schatten
die wij hadden
de wonderen die ons
hebben omringd
waarvan wij ons
hoogmoedig hebben
afgewend omdat wij
de briljante gegevens
niet konden ontraadselen
laat staan ze gebruiken
de grootste lithium
data base zijn de stranden
van zee en oceaan
waarbij de golven info
brengen en verzenden…
de kleine gesprekjes
die ik vroeger voerde
in mijn jeugd met
zand op het strand
waar de wind de hoge
tonen lieflijk vlaagde
en de zwaardere korrels
vertraagde tot een
pittig harde massage
in het rollen van de
golven schuimden
boodschappen hun
berichten uit verre
streken naar het
geheugen van de
aarde waar ze als
data/tijd in het lithium…
Elke dag leg ik steentjes
in mijn bloed om mezelf
af te remmen
tot wat mensen normaal vinden
maar ze hebben geen idee
van de vleugels die ik had
het geluk en het feest
dat het leven kan zijn
Er valt zoveel te genieten
wanneer ik licht ben met
open poriën en een ruim
lichaam waarvan elke cel trilt
op strelingen en muziek
de fijnste…
Dan weer een rustige periode waarin de Lithium zijn werk goed doet
Dat stuk rust hebben we nodig het geeft nieuwe moed...
Het is zwaar en vele relaties stranden hierdoor
Ik wil mijn partner voor geen goud missen dus wij knokken samen door...…