sterven zal je in dode letters
in flarden van poëzie neerstromen
afsterven in verstikkende schaduw
neergeschreven in het graf van de muze
heengaan in verplettering van tirannie
en grauw zijn ze geworden
inktvlekken resten
ook de betekenis ben ik vergeten…
neerstromend water
kletterend
spetterend
in de natuur
zo mooi
zo puur
stromend naar benee
zit alleen
starend
voel de wind
spelend met mijn haren
voel de spetters
op mijn gezicht
stromend naar benee
alleen
ik vraag je
sla een arm
een arm om me heen
voor mij is er maar een
die mij kan troosten
als ik me voel
me weer voel
zo…
Neerstromende regen,
wolken o zo grauw.
Ik kan hier niet meer tegen,
ik zit helemaal in het nauw.
Was er maar enkel een regenboog,
een beetje regen, een beetje zon.
Maar dat doel reikt te hoog,
het is te lang geleden dat het begon.
Ik blijf altijd steken,
in dit gevoel.
Is het een voorteken,
van een dood o zo koel?…
Een fraai hoofd navenant bekroond
met ravissant haar ruggelings
neerstromend richting fijne taille
Zal als doodskop het langst duren
Een trotse venus die gereserveerd
sensueel zelfverzekerd zichzelf
en haar buurt opfleurt wordt
eens door vuur of wormen verteerd
In elk natuurlijk virtuoos
gemodelleerd lijf dat vanzelfsprekend
Immanente…
grote stad
tussen het opwaaiend vuil
Park in de avond
slaapt de roes uit van
een orgiastische familiedag
De wind leidt de patatbakjes
naar de vrouw met de dode ogen
Roekeloos nestelt de mayonaise
zich in het lange golvende haar
Mussen strijken op haar neer
zodat ze zich tegoed kunnen doen
aan wat de maatschappij al niet weg doet
De neerstromende…
Als een steile rots
kan de mensenziel zich tonen
wanneer de milde regen
Van Gods Woord erop neer valt
het hemelse water
glijdt langs het harde steen
naar beneden en verdampt snel
verdwijnt ogenschijnlijk
maar
ergens tussen twee blokken
ligt een smalle strook aarde
zuigt vele druppels op
die een eenzaam zaadje treffen
midden op de…