mens zijn is herberg geven
dag na dag
van minuut tot minuut
met telkens weer
nieuw en onverwacht
komend en gaand bezoek
waar een rugzak staat
op weg naar de horizon
willen wij thuis geven
aan voortdurende vindtocht
van vreugde en verdriet
depressies ook of wanhoop
ook als de bagage
schaamte blijkt of venijn
met en voor elkaar
ontvangen…
Ach, ik kan verdrinken
's nachts onder een boom
doodvriezen, alleen
maar verkleumen of geluk hebben
en een plaats bemachtigen
om te slapen in de opvang
onder de honderdbeddendeken
met voor ieder een hoofdgat
lekker warm bij elkaar
Maar dan nog, vanochtend
werd mijn buurman niet wakker
bij de eerste, tweede en derde gong
Spartelend…
267
Bezig met laden