of als ’n borsttatoeage van Rembrandt
laten klepelen door klokslagen
zo’n voorjaarsuitje spoelt verrekkeste weinig weg
vereenvoudigd tot ’n kunstig streekstamppotje
in onze eigen portretfabel van de dag wanend
wandelend tot waggelend en swaffelend zelfs
de dag die wederom begon als ‘n bedinsect
eindigend onder de verbruikte lakens met
zij…
Terug naar de klus
alles wat maar blust
een touw
zonder lus
Maar vrij om te gaan
zonder reden in dit bestaan
de weg komt
hij komt er aan
Eigenlijk in limburg geboren
in het zuiden leerde
ik al deze woorden
uit het oneindige niets geboren
Wij zijn de nachtwachters
hun die waken in het roestige woud
geen goud voor ons
aleen een ons…
Een vijand is vergeven
We wachten wel
De nachtwachters
Op een waardige vijand
Oog om oog
Tand op tand
We lopen samen op de rand
Van een afgrond,diep en zwart
Dat is het lot van de vijand
Oog om oog
tand op tand
Er is wel degelijk iets aan de hand.…
hier op dit balkon
aan de rand
van een godvergeten stad
denk ik aan jou
de mooiste van het land
wat maal ik nu om roem
als ik alleen maar wacht
op jouw zoen
wat maal ik nu om macht
als ik alleen maar wacht
nachtwachters word wakker
het veld is al groen
geel en paars
lap al de regels aan mijn laars
wat is nep
wat is echt
in het geheime…
zingen met een lach
er staat iets geschreven deze nacht
Eindeloos rijden de paarden
over de melkweg heen
zij leiden de goden de weg
rollen uiteindelijk hun eigen
weg
schuilt er soms adeldom
in de woeste mens
er bestaat helemaal geen sterrrengrens
De vertellers van verhalen
in de muziekschrift van alle talen
in coupletten en refreinen
de nachtwachters…
80
Bezig met laden