vierendeel die seizoenen
of als ’n borsttatoeage van Rembrandt
laten klepelen door klokslagen
zo’n voorjaarsuitje spoelt verrekkeste weinig weg
vereenvoudigd tot ’n kunstig streekstamppotje
in onze eigen portretfabel van de dag wanend
wandelend tot waggelend en swaffelend zelfs
de dag die wederom begon als ‘n bedinsect
eindigend onder de verbruikte lakens met
zij die zich niet aan voorspellingen houdt
zij die ‘t eigen gevoel vertrouwt
zij die doet wat zij wil
zij die ’n ander laat
‘in tempore’
de nagels terugtrekt
zodat ‘t bloed bevroren
’t beeld van ‘t vertrek
overdoet
‘usque ad horam’
... [apr2025]
• ‘in tempore’: op tijd
• ‘usque ad horam’: tot het einde van het uur (de tijd) ...
Zie ook: http://www.propublishing.nl/onze-gedichten/
Schrijver: R.E.N.S., 25 april 2025
outlook.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: overig
Nachtwachters 1.0 met 1 stemmen 
79
79
Geef je reactie op deze inzending:
staand voor de vrije uitloop der kippengaashatende hennen
zag dat zij blind achter
wammes aan waggelden
zonder ei uit hun lijven te rennen
maar zei dat het goed was
en gaf hen de zegen
en sprak:
"Gaat heen,
poulen des verderfs,
stikstofbrakende meute
van hanegeschrei
Vermenigvuldigt u...
met min 1!"