Netgedichten

netgedicht (nr. 85.342):

Quattro stagioni

Vandaag zei ik à bout portant
zonder een blik te blozen
dat alles wat je ziet verschijnen
aan de opperlederhuid
van de versierde naakte aap
per definitie aan mutatie
onderhevig is vanaf de zijlijn
van de tijd gezien

De wisseling der wacht is
opgelegd of onverwacht...
doch vaak, verzekerde ik haar,
is het niet onze eigen wil
maar zijn wij evenbeeld der goden
gespiegeld in de smeltkroes
van hun telkens per seizoen
veranderende mode

Wij zijn hoe je het wendt of keert
tot op zekere hoogte
verzeild geraakt maar niet verdwaald
in een tableau vivant van
wisseling van gedaanten
als in Ovidius' metamorfosen

Niets blijft gelijk zoals het was
volgens de metabletische
methode der fenomenologen

Niets is dan ook veranderlijker
dan een vrouw
...en het weer, zeg ik er
ter geruststelling voor haar nog bij

En 's zomers waaien nu eens jurken
dan weer minirokjes op
en hotpants heupbroeken bermuda's,
aubergine framboos olijven
pêche melba abrikoos turquoise
met lange of juist brede pijpen

Of trek je er geen sok van aan
doet liever aan wat bij jou past
dan scheelt dat weer
een graad of twee
aan opwarming der aarde
en ook nog eens een zee
van ruimte in jouw
vierseizoenen klerenkast