Alle inzendingen over Niebert

Kuilbalen, Staat er eenvoudig Zwart op wit In het halfhoge gras Voor de boerderij Waar mensen wonen Die we nog nooit Hebben gezien - Achter de gevel Woont een raadsel - Deze dag, Elke dag…

Wat is een Mens nu nog - Anders dan de Optelsom van een Stapel pasjes Die hij bij Zich draagt Dag aan dag En zonder welk Hij tegenwoordig Niets vermag UMCG/Niebert 20 juli '12…

Zomer die heeft Afgedaan voor wat Vandaag betreft, Zon vervangen Door somb're Buitenlucht, Gedachten die Zichzelf vertragen En welhaast tot Stilstand komen - En dan toch twee Witte vlindertjes die Dwarrelend in de lucht Tot grote hoogte reiken En mijn stilgevallen Brein weer tot leven wekken…

Ik doe geen moeite voor je, Laat je gewoon je gang Maar gaan, heel af en toe Perk ik je een beetje in Waarna jij alleen maar Nog verder en nog mooier groeit Kleurrijk blad met wel Tien soorten groen Je zorgt voor leven en voor Koelte als de zomerdag Te warm geworden is, Vult het gat dat anderen Laten vallen, Wondere groei waardoor…

Leven doe ik van Een handvol liefde - Met mijn kop Vol zonlicht ga ik Naar mijn vrouw Die op mij wacht Deze prachtig mooie dag Niebert, 21 maart, lente 2012 Inspiratie: Daniel Lohues, Hout Moet…

Waar de mens Heeft liefgehad met Ziel en zaligheid Zorgend voor haar naasten Werd zijzelf door Verantwoordelijken Toen het echt Niet meer ging Onbegrensd ingeklemd Tussen wettelijke kaders In liefde opgedragen aan Jeannet Niebert, 12 april 2012…

Die als eersten De grenzen aan Mijn groei verbeeldden, Jullie kleuren wilde Ik vasthouden tot in De eeuwigheid - Geen najaar nog dat ze Mee kon nemen tot achter De horizon - Toen ik mijn Eigen ik los moest Laten en het diepste Donker van mijn leven begon Niebert, najaar 2007…

Achter de eerste horizon In de baarmoeder Van alle tijd Waar het donker Diepte geeft en rust - Heerst een intens gevoel Van veiligheid zonder angst en nijd Bestaan geen gemiste kansen En ontbreekt ook de spijt Niebert, 28 juni 2012…

Waar mag ik Schuldloos rapen Vroeg ik de agent Die mij wilde bekeuren Omdat ik afval had Geraapt waar dat Niet was toegestaan Dat doet Waterstaat Zei hij, die is Daar mee begaan, Ook toen ik zei Dat die het al twee Jaar niet meer had gedaan Thema: zwerfafval afrit A7 Niebert/Boerakker…

Van de daad Was het jammer Genoeg niet Meer gekomen, Hoewel de locatie Zorgvuldig was Uitgekozen - Ligt het kapotje Hier onuitgepakt Op de carpool Te dromen van Wat allemaal Had kunnen zijn - Helaas heeft het Zo te zien niet Zo mogen zijn…

Voor Harjanne de Boer Verdwaald in mijn Dromen ben ik af en toe Ik weet niet meer hoe Ik er uit kan komen Ergens ver weg gloort Mooi zijden zacht Gefilterd licht Met aan ' t eind Een kleine held're ster En dan weet ik het Mijn geluk is niet meer ver…

Donkere wolken Vol dreiging in Het westen Met een paar Laatste sliertjes Licht van de Voortijdig ondergaande Zon - de dag die Zich vermoeid al Vast te rusten legt Voor ze voorbij is En dan onverwacht Een geweldige kegel Van licht die schuin Over het toneel van Deze wereld strijkt En U die ons zo maar Voor het voetlicht…

Doel voor Mijn toekomst Beste van besten Wil ik zijn Moe van het altijd Buitengesloten En onopgemerkt zijn Dan in de grauwe Novemberlucht zo Maar een grijze Zeppelin - vervreemdend Element verdwaald in het Wijde landschap Van mijn jeugd Mijn toekomst vervreemd En in ander licht geplaatst Roswinkel, november 1973 Niebert…

Woltema omdat zijn Arboretum d'Oertocht, Niebert, ons podium mocht zijn…

De uil die Minzaam naar Beneden kijkt Naar mij Op 't plein In m'n tuin Weerstaat 't Gescheld en geschetter Van anderen - En trotseert Andermans hoon en chagrijn - Net als ik mag Hij er van zichzelf Uiteindelijk wel zijn Opgedragen aan de ransuil die afgelopen maandag zijn domicilie had gekozen in onze tuin Niebert…

voor mijn toekomst Beste van besten En gezien wil ik zijn Moe van het altijd Buitengesloten en En onopgemerkt zijn Dan in de grauwe November lucht Zo maar een grijze Zeppelin - verdwaald In dit wijde landschap Van mijn jeugd De vervreemding verbeeld Mijn toekomst in ander licht gezet Roswinkel, 6vwo, november 1973 Niebert…

Dronken meute die Vanaf rijksweg A7 Al malend de onderweg Opgepikte junkfood Wegwerkt en dan als Dank voor het aangenaam In dronkenschap verpozen De omhulsels over een Lengte van meer dan Vijfhonderd meter In de openbare berm Heeft geflikkerd - Alles ligt er, Inclusief afrekenbon En servetten, ze willen Vooral heel Niebert…

Zo stekelig ooit Jouw ranken waren, Zo pijnlijk het contact Terwijl ik het overbodige Bij je wegnam, weggenomen Wildgroei die alleen Mijn eigen ik ten goede Kwam waarvan ik geleidelijk Aan vervreemd was, Onthecht van de mens Die ooit ik heette - Ben jij na eeuwen van Onrust een bloeiende oase Van orde en regelmaat Geworden…

Dank je wel, Zon die ook vandaag weer door de wolken klimt en ons bijlicht in het donker van alle dag.…

Waar tot voorkort Afval in diverse soorten En maten het straatbeeld bepaalden Heerst nu het serene groen - Geen blik, plastic of glas Meer te ontwaren, En door het kleinste spleetje In het viaduct straalt onverwacht Het nieuwe licht op het Prille groen - Nieuw licht, nieuw leven, Daar was het Nederland Schoon Nu eenmaal om…

Onverlaten hebben De sleutel van mijn Leven weggegooid, Het op slot gezet En daarna de sleutel In de ruigte Van belendende bosjes Onvindbaar weggeslingerd - Wat nog heel goed Bruikbaar was, Staat nu voorgoed op slot, Er is geen redden meer aan - Hoogstens nog is het wachten Op een goedaardige smid Die wat opzettelijk…