Je mist bij mij wat dingen
Levendigheid, initiatief en nog wat van dat soort zaken
En daar wil je naar op zoek, wat van je leven maken
Maar je zoekt het niet in jezelf
Een ander moet dat geven
Maar waar is toch de zoektocht in jezelf ineens gebleven ?
Volgens bij ben je zo afhankelijk als je nooit wilde zijn
En terwijl ik het zeg en jij het…
Een klein stukje land
waar het veilig is
Na een avond Halloween
besef je wat dollen is
En wat de werkelijkheid is
wat hier geschreven staat
Daar laat ik veel Halloween achter
maar ook van heel veel waarde
Ik hoef geen wedstrijd te winnen
geen gat te overspringen
mezelf hoef ik niet te bewijzen
En daarom zeg ik genoeg geouwehoer
in niemandsland…
jij hebt je gekleed
volgens de laatste
vergeethype in
kleine niemendalletjes
waarvan de kleuren
speels overspringen
van deel naar geheel
alleen je lach is
de constante die
onder regie van je
ogen de dreigende
disharmonie van
schitterende scenes
niet gaan gedogen
sierlijk bewegen strijkt
veel dissonanten glad
je magie pakt stralend…
de poort
boven een stinkende slotgracht
Haar schitterend
blinkende tanden
blokletterden
een pallissade
genadeloos grimassen
het rot liep erover
een soep van vooroordelen
kleine nijdigheden van onzekerheden
en totaal gebrek aan hoger goed
Haar mond kleurde zwart
en ik beet mijn tanden stuk
op een blauwe bol
Ze liet haar aura overspringen…
je vriendinnen
zaten met
stralende ogen
geanimeerd te
babbelen over
liefdesdingen
wachtend op de
vonkjes die maar niet
wilden overspringen
jij bloeide stilte
met warme uitstraling
in dit joyeuze gezelschap
waarvan de groene
bloei van de jeugd
al even voorbij was
en nu in volkleurige
nabloei was van
rijkere exemplaren
voor…
Je hebt er uiteindelijk toch voor gezorgd dat de vonk aan het overspringen is,
dat ik jou onbewust steeds vaker mis.
Je gaf me telkens tekens van verliefdheid,
maar die heb altijd afgewezen.
Ik wou het niet toegeven.
Je ontwijkt me telkens.
Snap je dat dan niet dat je mij daarmee veel verdriet aandoet?…
Kroel mijn grijze haren,
laat vonken overspringen van huid naar huid.
Strijk mijn rimpels glad, al is het maar voor even
Stil mijn huidhonger, maar doe het zacht en teder.
Laat gelukhormonen stromen,
wanneer wij ineen gevlochten
wachten op het eerste morgenlicht.
Zwevend verlangen op flarden ochtendmist,
Intens geluk,
weer samen,
één……
386
Bezig met laden