Bloem opent zich zacht
licht streelt zacht het groene blad
stilte ademt mee
De middag ligt open in
een kalme gloed, het zonlicht strijkt zacht
over huid en ruimte, het ritselen van bladeren stroomt
als een adem door de lucht, het ritme van stilte trekt alles traag samen.
De lucht draagt een volle
geur van aarde en bloemen, elk fragment…
ik plukte kleine asters van je graf
en wreef ze eindeloos tot aardebrokken
voor plantentuinen volgend jaar, misschien
wurgde ik met blote handen zelfs een tijger
nam hem zijn bloed tot maan opnieuw
het woud en ook de dalen vulde
en uit elk lijk heimelijk de adem roofde
’k vermengde als met slagersvuist
de ingrediënten in een zee van vuur…
Takkengestel wiegt
op de golven van een wind
in ontspannen sfeer.
Altijd ben je wonderlijk gekleed rechtover het water
Met een uitzonderlijke moed, bestand tegen weer en wind
Een prachtige structuur van jouw palmbladeren laat mij dromen
en zorg je dat ik het heerlijke zomergevoel extra lang kan vasthouden.
Je beschermt mij tegen fel zonlicht…
“Buitenzorg” heet “Bogor” nu
“De Plantentuin” noemt “Kebun Raya”
Nog steeds groeien de bomen de hemel in
en verscholen in een bamboebos, het aantal
van een en veertig graven waarvan de stenen
zwarter ogen, de tijd heeft hier gerust
Elisabeth Charlotte Vincent ligt begraven
gestorven aan de gevolgen van haar
verlossing van een bij de geboorte…