Alle inzendingen over Polzer

Hier toeven enkel de hemelbestormende vromen, de Bijbel van Polzer nooit moe!…

Dat is nu spijtig zeg Vijflettergrepig Gaf Polzer de geest Had hij geleefd tot zijn Honderdentwintigste Was zulks linguïstisch Correcter geweest…

De dans die ik Heinz Polzer eens zag maken En die tot een mislukking leek gedoemd Bij wat men nu dan een performance noemt, Deed mij beslist naar meer van zoiets smaken. Veel werk van hem staat bij mij op de plank, Aan Drs. P postuum mijn dank.…

Het was in Thun een zomers warme dag Frau Polzer lag vermoeid op bed te gapen Ze had helaas nog amper kunnen slapen Nadat zij deed wat slechts een vrouw vermag Er was, dat liet de kleine Heinz luid horen, Een zondagskind én muzenzoon geboren…

Die kunnen wij niet missen, bedankt Polzer Hoezee. Samen op de veerpont, of in de arreslee en nemen voor gezelschap de Karamazovs mee. Bedank voor uw recept, te leven lang en blij en door u zelf beproefd, knolraap, lof, schorseneren en prei.…

Ik pleit dus in het algemeen belang Voor ouderwets vertier, ook voor de groten Met touwtje trekken, koekhappen en loten En vraag speciaal aan Criens en Van den Born En aan Van Pamelen, De Wijs en Torn En Polzer (hij die hiermee ooit begon) Te zorgen voor een leuke grabbelton!…

Hij was naar Overijssel toe gekomen Dankzij heur fijnbesnaarde lieflijkheid Hij was een eloquente, stadse rakker En zij een welgevormde boerenmeid Hij trof haar aan op zeek’re vrijdagavond In een hoofdstedelijke disco-bar Maar tussen al die Amsterdamse deernes Leek zij verdwaald en ietwat in de war Fluks had hij haar vrijmoedig aangesproken…

* Bij gelegenheid van Heinz Polzer's 90e jaardag - Negentigjarigheid? Reden tot drinkgelag! Whiskey! Martini! Champagne! Een toast! Ik geef gehoor aan mijn Felicitatiedrang En zeg bij dezen: Van harte & proost!…

Ik kende het nog niet toen, het ONZIJN En vroeg het aan d' onstuimige dichter P. Wiens liederen als honingbijen gonzen Dat zoemen klinkt onschuldig, maar o wee Er steekt een angel achter uit dat donzen Zwart-gele mini-monster's eindsegment Enfin, het zijn Elf regels, 't komt van 'Onze' Dozijn van 'Douze' da's ons welbekend Hij zei dat het…

Ook hij kreeg niet het eeuwig aardse leven, opeens reed hij de eigen dodenrit. Vriend Hein kreeg Heinz gezwind in zijn bezit en heeft hem boven lof en prei verheven. Daar leeft de doctorandus monter door: zacht krakend zingt hij in het hemelkoor –…

[Onderstaand vers is schatplichtig aan ‘Het hart eener deerne’ van Heinz Polzer] Hij was naar Overijssel toe gekomen Dankzij heur fijnbesnaarde lieflijkheid Hij was een eloquente, stadse rakker En zij een welgevormde boerenmeid Hij trof haar aan op zeek’ren vrijdagavond In een hoofdstedelijke disco-bar Maar tussen al die Amsterdamse deernes…

[Onderstaande tekst is een reprise op het lied ‘Dodenrit’ van Heinz Polzer] We rijden met Heinz Polzer door de Nederlandse taal: ‘Eendrachtig’, ‘deernis’, ‘lonken’, ‘fluks’, ‘bosschage’, ‘commensaal’, ‘Beschonken’, ‘kwelen’, ‘aanstonds’, ‘ogenschijnlijk’ en ‘struweel’; Zulke lemma’s kom je niet meer tegen, momenteel.…

Honderdenvijf zou hij nu zijn geworden Dat vieren wij vandaag in Amsterdam Bij het café waar hij geregeld kwam Hij wordt er zelfs genoemd op straatnaamborden Wij eren heden Drs. P. Hij zingt daarboven vast en zeker mee…

Want denk er om het is geen kattenpis; het schema is door Polzer opgezet. Opdat het één en ander mag beklijven. VII Terza rima Opdat het één en ander mag beklijven, gooi ik de terza rima in de strijd; het denken duurt hier langer dan het schrijven.…