op de vleugels van Morpheus
zweven naar de overkant
van zeeën en van bergen
van dagen en van nachten
landen
in het ledikant
waar het lot
reeds ligt te wachten
om samen te vrijen
de kleine en de grote dood
herenigd
in
de fijne dood
la
mort
fine…
droomloze dagen
Stopt het pijn verbijten
Nachtenlang horen
Naasten mijn adem,
Gesnurk en gereutel
Voelt men hoe ik me door
Verdoving als dronken verzet
Wanneer men mij droog legt
Benomen door verbazing
Zien de bezoekers mij
Ontbindend in bed
Alternatief
Van een sprookje geen sprake
Dus indien het einde nabij
Geen sedatie…
Om werkelijke schoonheid te beschrijven
zou een bezoek aan het hemelsblauwe
wellicht echt enorm handig zijn.
Mij daar neervlijen, de plafonds bekijken,
in al die kamers even gaan liggen
jouw huidige voorland voorproeven.
Doodgewoon op mijn rug en alleen staren
met wellicht mijn favoriete blauwe nachthemd
aan en met mijn handen onder mijn…
tussen pijn en een ingebeelde
Schaamte, nu zou ik in graagte
Willen sterven, de bewegenloosheid
Ervaren met als anker de pijn klaren
Uit die diepe trog die het leven wordt
Genoemd, mijn silhouet is niet de
Waard van de herberg maar de wachter
Die de toren van Babel verslaat
In bouwkunde en desondanks toch
Open staan voor vroegtijdige sedatie…
302
Bezig met laden