Meer dan vijftig zomers verder
wil ik weer samen met jouw
intens witte lichaam komen in
Best Western Ennis. Jij op weg met je broer
naar Amerika, ik een tussenstop
naar Clifden,
alleen.
Je junkbleke broer trok mijn aandacht,
op Ierse folk danste ik met jou.
Je zag aan wie ik dacht,
wie weet voor de hele nacht,
naar wie ik keek, steeds weer…
Een rib uit mijn lijf,
toen jij achterbleef
in de arena van de ziel.
Geen wonder dat ik
mijn lichaam niet meer vulde,
mijn leven niet meer bewoonde,
toen ik opnieuw
wakker werd.
Het kostte mij werkelijk
een rib uit mijn lijf,
verloren
in de mist van het
niet meer herinneren
hoe ik hier gekomen ben...
langzaam,
mettertijd
vind…