Alle inzendingen over Thuis in tegenslagen

Thuis in tegenslagen wie heeft dat ooit bedacht ben ik nu een bofkont dan helemaal nooit verwacht De één heeft er meer dan de ander hoe ga je er mee om bij de één heftiger dan bij de ander je bent net zo'n pion Dat alles gratis en voor niets maar ik betaal er liever voor om het nooit te krijgen nu moet ik er mee door Het vreet mij…

Een beetje tegenslag was te voorspellen, maar van ruïneren sprak men niet, nu kan ik wat ik wilde niet meer navertellen, omdat men mijn beelden niet ziet. En ze omschrijven is te veel gevraagd, zoiets maakt niemand mee, ik ben mijn denken gestaakt, en bazel alleen nog nee.…

Hoeveel kan een mens aan Hoeveel kun je geven Waarom moest het nou juist zo gaan Misschien is zo het leven Het is meer dan alleen pijn Het zit diep van binnen Misschien hoort het zo te zijn Moet ik vechten om te overwinnen Verlangen naar dat ene moment Hopen dat gene te mogen beleven Misschien dat het ooit, ooit went Dat het er niet inzat…

Het binnen blijven, moet ik accepteren. Mijn gevoel zegt dat dit eigenlijk niet past. Het zint mij totaal niet dat dit een vereiste is in dagen van onzekerheid. In het binnen blijven verzamel ik de krachten, om door te gaan. Met liefde schrijf ik woorden, die tot mij komen. Een ware time – out lijkt in het leven te zijn…

Een dood vogeltje zal nooit meer kunnen vliegen jou help ik opstaan…

Aan het begin wil je niet kalm blijven niet de tijd nemen of je haaks houden wil je geen goedbedoelde adviezen Ondertussen ben je boos op alles stoot je mensen van je af die het juist goed bedoelen Bij weer een tegenvaller mag iedereen en alles doodvallen inclusief je onmachtige ik Aan het einde van dat alles moet je scheuren lijmen,…

SAMEN STERK Wat doe je bij tegenslag gooi je het bijltje erbij neer ga je in een hoekje zitten kniezen met als motto; voor mij hoeft het niet meer Wat is tegenslag daar kan een groot verschil in zijn het is niet altijd zomaar iets soms doet het vreselijk pijn Een scheiding is één tegenslag blijvende gevolgen hiervan het zeer blijft…

Soms valt alles hetzelfde uit als gisteren een lege dag die er niet toe doet Soms valt alles mij zo tegen wanneer ik verlang naar een ander ik Soms valt alles in duigen, is het minste mij teveel of blijft niets gehoorzaam onder mijn handen op zijn plaats zoals ik het wil Soms valt alles zomaar stuk, mijn goede bedoelingen en…

Ik voel me ziek Ziek van de tegenslagen Ik tref het niet Ondoorgrondelijk voor mij Een waas van bitterheid Een bedachtzame tegenslag Niet door mij Nee, door iemand De betere eenvoud Laat zijn gezicht verschrompelen Om mij te laten zien Dat je ergens voor moet vechten De moeite waard Zal pas blijken Als de eenvoud zegt Dat het leerzaam…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Morgen weer een dag als deze nog niet is afgesloten worsteling met alles in mijn gedachten zullen ze morgen vrij zijn of zal ik wederom zeggen morgen weer een dag…

Rustiek beekje kiezelsteentjes gooien paardenbloem in je haar mijn liefde zo puur daar ben ik zeker van je bent zo mooi in de nacht dicht tegen je aan kruipen met een arm om je heen…

Zo mooi, zo onbevangen werkelijkheid of fictie waarheid in het midden plots ik word wakker ik kijk om me heen de realiteit passeert maar toch de glimlach de glimlach van die droom…

Het stinkt letterlijk en figuurlijk de verandering van de mens als ze het in een veelvoud krijgen een verslavend middel meer, meer en meer ik wil meer de waarde van het echte leven uit het oog verliezen geen oog voor de medemens individualisering van de maatschappij geef mij je glimlach maar die is meer waard dan dit alles bij elkaar…

Ik kijk je aan de tinteling die ik voel mijn lichaam vraagt wanneer krijg ik een antwoord ik zie je glimlach die betovert mij ik ben van de wereld wanneer ben je bij me een stil verlangen dat hunkert naar jouw gezelschap ik wil jou wil jij mij…

Ik loop langs de trap blote voeten koude plavuizen mijn linker kleine teen hij haalt het niet hij blijft even hangen achter de trap een vloek een tier au dat doet pijn…

Heet van buiten zacht van binnen aanlokkelijk aangezicht de sappen in mijn mond mijn tong hunkert naar de smaak mijn slokdarm wil het niet te heet de combinatie zoekend uiteindelijk pak ik de lepel en breng deze naar mijn mond…

Geen houding het lijkt of ik je niet zie echt wel maar je merkt het niet ik kijk naar je vanuit alle hoeken waaruit ik je kan bekijken het is een feit ik wil je zien maar het blijft alleen bij dromen als ik naar je kijk zijn we samen gelukkig echter als je me voorbij loopt niets bijzonders je kent mijn naam niet eens…

Waar ik blijf denken vallen mijn woorden stil als ik je zie oogverblindend zo mooi van buiten maar ook diep daar binnen je weet me te bereiken door er te zijn aan je te denken zo fijn met je te praten te luisteren naar je laat me je voelen mijn warmte is er voor jou…

Nachten bewegen naar de ochtend in mijn dromen speel jij de hoofdrol zo fijn heerlijk in de zon witte stranden blauwe zee cocktail in ons hand verliefd naar je kijken liggen we samen armen over je heen zwoel kusjes geven…

In mijn ogen verschijnt een gedicht met de woorden die ik voor je schrijf soms wil ik voor je zingen spontaan je hand pakken om met je te dansen geef me je lach met je oogopslag door er te zijn bij mij of ik bij jou je geeft me gevoelens in mijn lichaam die het nog nooit heeft herkend keer op keer het besef dat ik met de minuut steeds meer…

Tegenslag na tegenslag. Gevangen in een val. Alles lijkt verloren. Verdwaald in een diep dal. Zoekend in de leegte. Gedreven in een hoek. Ik kan het geheel niet vinden. Datgene waarnaar ik zoek. Dwalen in een doolhof. Een netwerk van enkel vragen. De uitweg is verdwenen. Teveel om mee te dragen. Verstoppen in het niets.…

Een stuf ging over mijn naam De mensen kwamen tegenover elkaar te staan bijna was ik vergaan Maar ik word telkens weer een lied Doorheen tranen strijd en verdriet Zangers bevolken mijn hart en vertolken hun snarenspel De klanken omhelzen en strelen tot diep in mijn ziel Blij en vrij voel ik het warme hart wil overstromen Dicht…

Als het me méér wordt dan ik hebben kan, dan roep ik luidkeels een drieletterwoord waarbij de letter “u” in ‘t midden hoort, ‘t beschrijft een lichaamsdeel van vrouw of man. Het woordje “rug” lucht op, kan ik beamen. U dacht wat anders? Foei, u moet zich schamen!…

en doet de afwas na weer zo'n feest en tegenslag…

Met de hoop die ik altijd in mijn hoofd draag kan ik alle tegenslagen aan, overal en nergens, blijf ik daarom overeind staan.…

Durf te leven Voor de tijd die je is gegeven Geniet van dag tot dag Ook al is er tegenslag En ook al heb je pijn Het leven kan zo kostbaar zijn.…

Heb mijn ziel onder de arm genomen en dans door de straat droom de dolste dromen kijk wel hoe het verder gaat voor leven is het nooit te laat zie mij dansen door de straat de klok tikt achter mij de seconden weg voelt als jaren vol tegenslag en geluk maar ik probeer en ben de winnaar met dit toneelstuk.…

In tegenslagen en momenten van pech valt de gemoedelijkheid weg die wij nog meenden te voelen voor het leven op zijn meest naïeve momenten. Het zijn die momenten die zoeken naar de vrucht, die rente geven op de voorpret na de koude van een winterse lucht; zoals ze in het leven een gouden zege na de regen kunnen geven.…

Langzaam gaat mijn levenstrein, aan mijn geest voorbij. Langs vreugde akkers, rijdt hij razendsnel voor mij. Vaak reed ik in een tunnel, gehuld in mist en eenzaamheid. Dan weer door de donkere nacht, zonder maan die naar me lacht. Soms kwam hij door een weide van verlangen, begroeid met pijn, verdriet. Of onder een grijze hemel,…