Alle inzendingen over Titel te danken aan

In mijn tunnel Die vacuum is gezogen Door de tijd zijn er van Tijd tot tijd gedachten Waarin ik steeds Weer opnieuw uit de Sluimer word gewekt Waarin de dingen te Vanzelfsprekend zijn En het heden onontkoombaar Titel met dank aan Ger Groot, filosoof.…

Dromen deed ik Vannacht dat ik Oeverloos en - Vooral vergeefs - Mijn weg probeerde Te vinden in de Doolhof van mijn Verloren tijd - Nimmer zeker meer Of ik deze ooit Nog naar vandaag Terug kan halen Titel te danken aan de roman A La Recherche du Temps Perdu van Marcel Proust.…

Was tegen alles en iedereen, Met hand en tand tegen hen verzet Zonder het ooit te uiten, Ingesloten door zelf opgelegde Grenzen die ik voor geen geld Wilde openstellen - Oorverdovend het lawaai In het brein dat alle Gedachten hierover bestuurde; Oorverdovend rebels, Door anderen nooit opgemerkt, Alleen in mezelf aanwezig, Onhoorbaar…

Als de luikjes Die jaren lang Hermetisch afgesloten Zijn geweest langzamerhand Weer open gaan Spreekt voor het eerst Het gevoel weer aan Dat al die tijd was Opgesloten in de mens Die eraan gewend was Om levend dood te zijn…

Vannacht had ik een hemelse droom, Alleen vrede zag ik om me heen Onrust en onvrede verbannen naar Een vorig leven, geen schaduw Van hen meer te bekennen hier Alleen zachte tonen, fijne muziek, En ook de kleuren toonden zich In hun allermooiste tooi Pastel in de aller zachtste tonen; En tegen het eind van dit hemelse Gebeuren droomde…

Harig lig je hier, Aanraakbaar dichtbij Met louter leegte Om je heen, Leegte die er is Zoals jij er bent Zoals jouw Waakzaamheid Er is, Maar - Slaap nu niet langer, Het is niet donker meer, Het licht roept…

Geen kerstboom te zien En toch lopen hier Allemaal mensen voorbij Met een kluit in hun Handen geklemd - Door de scheuren in De aarde - hun aarde - Zijn ze op zoek naar Het riet dat hier onder Ergens moet groeien, Zo hadden de beleidsbepalers Hen gezegd, Maar net zo min als de Huizen in hun luxe wijk Blauwestad verkoopbaar…

Het droombeeld waar ik Zo lang naar verlangd heb, Dat mij nachtenlang In haar fluwelen greep hield Zonder ooit dichterbij Te komen, is langzaam Uit het zicht verdwenen - Uitvaart zonder bloemen, Zonder sprekers, alleen Een ik dat zielloos achterblijft…

Altijd met het gezicht Naar het verleden Dat ik voor alsnog Niet los kon laten, Dat tot dusver alles Overheerst, domineert Alsof de toekomst in het Geheel niet bestaat, Ben ik uiteindelijk Zonder het zelf te beseffen Achteruit mijn toekomst In gestruikeld, mens geworden Met de rug naar de toekomst…

Wat is dichten Meer dan indringend In woorden vatten Al wat ons omgeeft En wat met de tijd In onze gedachten leeft Is dichten meer Dan alleen aandachtigheid?…

Met duizend armen Heb ik je hartstochtelijk Geprobeerd lief te hebben, Te omhelzen waar ik maar kon - Leven dat mij ongedacht, Onverwacht gegeven was; Het omarmen was kennelijk Alleen aan mij toebedeeld, Jij omarmde mij gevoelloos Terug, keek daarbij in mijn Beleving uitsluitend verveeld…

Vannacht droomde ik Dat ik lag te slapen, Terwijl ik wel beter wist, Ik lag immers wakker Zoals alle and're nachten - De wolk met een beker Warme melk met honing Hing aanlokkelijk boven Mijn hoofd, tot het moment Dat zij haar intrek Nam in de bovenkamer Die al zo lang had Leeggestaan, en ik besefte Dat ik vandaag best ver…

Je woorden klonken Bitter, zuur en wrang, Het liefst, zei jij, Plakte je mij achter het behang, De tranen die ik om jou Schreide waren eerst Zout, daarna nog wat zilt - Nu er al wat tijd tussen zit Is mijn oordeel over jou Niet langer hard meer, Niet negatief, maar Eerder al wat mild…

Het beeld hou ik vast Van hoe onze liefde was Je streelt en je krast, Trekt aan en verjaagt, Liefde die helend is En ons soms belaagt - Door de wolken heen En de nevel erna Weet ik je naam niet meer, Komt wie je bent me zelfs Niet bekend meer voor, Nu zie ik in de spiegel Hoe de waanzin mij bekruipt En hoe ik ook mijn eigen…

De feniks heeft zijn Hoofd begraven in de as Die hem aan alle kanten Omgeeft, zijn lichaam voluit bedekt - Over hem heen groeit Het onkruid dat gretig Omhoog schiet uit Deze hopen puin en as En met een schok besef ik Dat hij zichzelf is geweest, En dat ik die feniks was…

Tijd volgepropt met zinnige En vooral onzinnige dingen - Veel geratel over van alles En vooral over helemaal niets - Mens, waar bazel je over? Als je niks beters te melden hebt Hou dan gewoon je mond! Geen tijd meer over om van te leven, Druk met alles, druk met niks, Geef mij die lege tijd dan maar Waar ik mateloos naar verlang…

Eeuwig verdriet probeer Ik onder ogen te zien, Niet weg te duwen, Maar een plaats te geven Waar ik bij moet kunnen Als ik het niet langer Harden kan - zo wil ik Jouw verlies, kind, beschouwen - Aanschouw ik het beeld dat ik Zo hartverscheurend lief had - Ik merk dat het schouwen Alleen al een afstand schept Tot mijn diepste verdriet…

Mannen met gezinnen Waren jullie, kinderen Die speelden met de Honden die jullie net Als zij zo lief waren - In werktijd vergaarden Jullie tijd en plannen Om een hele bevolkingsgroep Uit te roeien op de meest Beestachtige wijze - Oncorrigeerbaar gedrag, Waan achter de gedachte Die jullie zelfs in het Gezelschap van vrouw,…

Terwijl wij net jullie Aan de eeuwigheid Hebben prijsgegeven Vragen bekende onbekenden Hoe het nu met ons gaat, Zo midden in ons verdriet - 't Gaat wel, voor een ogenblik, Is het enige dat ons op Dit moment te binnen schiet…

Hebben jullie al zo vaak Bij de luchthaven gedropt, Altijd met een glimlach En een kus afscheid genomen Tot spoedig ziens, zeiden We dan, kunnen niet wachten Om elkaar weer te zien - Nu we weten dat jullie Nooit meer thuis zullen Komen, kunnen we alleen Wachten, anders wachten, Of we ooit nog een spoor Van jullie terug zien…

Haar is een nieuwe Verjaardag toegemeten, Een nieuwe naam, Een nieuw gezicht, En toch wordt ze onverminderd Gezocht door hen die haar En haar volk vervolgen - Met achter de muren Een kast van houten planken, Die net niet zijn gedicht Om nog wat adem binnen te laten Voor als het spannend wordt - En nu de aanval onverwacht…

Waarin jij mij En ik jou herkende, In de gewogen beslissing Van het moment - De tijd die zich niet Langer alleen voor jou Of voor mij uitstrekte, Maar voor ons samen, Tijd die we gingen delen, En liefde die ons verbond In de tijd, zo lang Die ons gegeven is…

Het nietsziende Wijd opengesperde oog Waarmee halsstarrig Gekeken wordt, legt Het af tegen het Nog niet eens half Geopende hart Waarmee de waarheid Wordt binnengehaald En de werkelijkheid Daadwerkelijk ook gezien…

De taal die alleen Uit klanken bestond Heeft nu ook Woorden gekregen Die ik kan schrijven Op mijn geduldige papier - In dichtvorm schrijf Ik ze neer, een Onbeschrijflijk gevoel Maakt zich van mij meester, Voor mij het gevoel van de eeuw, Dichten in mijn vergeten taal Voelt als lopen op verse sneeuw…

Het schuurt en schrijnt en doet Met mij, pakt mij bij de strot, Doet mijn hart en nieren Zonder genade vol op slot, Laat mijn razende gedachten En bloed het kookpunt bereiken - Alleen ogen nog die het doen, Tot mijn verwarde blik opeens Jou ontwaart, mens die de chaos Heeft overleefd en mij kent En herkent zoals ik ooit Mijzelf…

Geel op blauw palet Gershwin kan tevreden zijn Luide lentelof…

Wat de voorgeschiedenis Ook met je heeft gedaan, Hoe zeer je ook aan Het kwaad ten onder Bent gegaan, Je hebt altijd Weer een keuze Om de andere kant Uit te denken, Het kwaad en de dood Te laten voor wat ze zijn, En ondubbelzinnig te kiezen Voor het licht, voor de lucht, Voor het leven…

ik draag links en ruk naar rechts van hand naar hand druppel vatbaar leven op genadige aarde hare majesteit heeft mij niet mogen behagen zij speldt mij niets op ik draag mijn kruis en ben mijn eigen koning te rijk…

soms vraag ik me af hoe het zal klikken als ik je onthoofd -een modderschuit met aantrekkelijke vlag wordt beter bezichtigd dan een zeewaardig jacht onder een gerafelde lap- niets is moeilijker dan die kop van je die de zin bepaalt…

dit is een klein gedicht het heeft geen gewicht het is zelfs niet geschreven getikt vond het zijn weg misschien moet het er ingewreven woorden, want ik zeg er hoeft niets voor te staan…