Thuis hadden wij ze al een hele poos,
Ik nam mijn brood mee in die plastic bakjes,
Je had ook party trays met van die vakjes,
Biscuitjes zaten in zo’n gele doos.
De verkoop stopt, maar als ik ze bewaar,
Gebruik ik ze nog zeker vijftig jaar.…
de plotselinge afkeer van je grote
witte onderbroeken, de voorliefde
voor de te dure after shave
je opgewektheid als toen
deed mij de bloemkool in de
tupperware proppen
en de portiers mond open
van verbazing
‘Ik kom voor mijn man,
hij moest overwerken’
de kruiswoordpuzzel
verdween naar de achtergrond
‘Er is niemand meer mevrouw
iedereen…
Dat je toe bent aan een uurtje rust
en een stukje wil gaan lopen
de buurvrouw juist dan belt
om je haar tupperware te gaan verkopen.
Met een glimlach van verbazing
over hoe het mij daarna verging
denk ik aan dat verlangen en wat niet door kon gaan.
En hoe het dan in godsnaam
zo is gekomen
dat we hier nu toch allebei weer staan.…