Alle inzendingen over Verloren Dochter

Rondgedwaald tussen dorpen en steden Tussen het groen en het beton Tussen paden en wegen Op zoek naar een plek Warm en geborgen Resteert er niets anders Dan terugkeer Van de verloren dochter…

Je dochter…

Mijn kind, ik zie je overal, je bent nu bij de wind, het mooiste bergkristal, Ik hoor nog elke dag je stem, schrijf nog iedere dag je naam, Ik mis je zo vreselijk op dit aardse bestaan, Mijn leven gaat door, al lijkt hij stil te staan, De dag dat ik jou verloor, is de dag waarop pijn nooit meer voorbij zou gaan.…

Kan het niet meer tellen Hoe vaak ze heimelijk haar vel afstroopt En ik een nieuwe dochter vind Terwijl het merg woekert Zwelt de holte Ze waggelt nu op hoge hakken Ze knoeit met oogschaduw Ze wil weg uit dit huis dat huivert Ik zie het liever niet Hoe ze de klok opjut tussen haar tanden Dan wil ze briezen naar haar verwekker Haar tedere…

Mijn grote dochter, zo boos, zo kwetsbaar, Jij stoort je zo aan mij. Is het omdat je soms de waarheid niet aankan, Of is het om het persoontje mij. Je ziet de zaken soms zo anders, En wil ze soms niet zien, Vaak ga je dan goed kijken, Waarom dan niet bij mij.…

De wens is uitgekomen haar wens verloor jaren geleden haar dochter door een triest ongeval is er nooit overheen gekomen. Sprak altijd nog in ‘het heden’ over haar, die ze niet verder opgroeien zien mocht. En nu is ze bijgezet in het Familiegraf bij haar dochter die ze al zolang niet zag.…

Nu je terug bent want nu ik mijn dochter terug heb want nu je terug bent gekomen (waar was je wie ben je wat was je) maar nu je terug bent nu heb ik je zo verloren en heb ik mij zo beschadigd aan jouw aanwezigheid zonder jezelf nu je schrille gestalte in volle emotie verdween mis ik je dochter maar rijm je met mij voor een leven naar voren…

Ik ben Godin in 't Land der Blinden omringt de eeuwige nacht mij met Demonen Geesten van gestolen kinderzielen heb ik onder mijn hoede Ik was de eerste Dochter uit bloed en klei gevormd de eerste Zoon gelijk de strijd bijna verloren toen ik trappend onderlag riep ik mijn Vaders Naam Zal ik de vleugels die mij droegen op mijn vlucht…

Ik heb konijntje Knabbel ingevroren, kanarie Piet de vrijheid ingezonden, hond Hector aan een boom in ’t bos gebonden en poes Minoes bij het asiel verloren. We kunnen dus op pad. Hè, ‘k voel me naar, mijn dochter grijnst, wat smaakt de koffie raar….…

De verdorvenheid In de spiegel Zie ik alleen Achter de lege ogen De draden van de dood Het zwarte slijk Plakkerig, stinkend De rotting begonnen Verlorenheid zo zoet Als drijfzand Het laatste stukje wil Omsluitend In de verte Een lichtpuntje Het vlammetje van hoop Een dochter Een vriendin Een moeder Is ze te laat?…

De dochter weet De dochter zwijgt. De vader zwijgt De moeder smeekt. De stilte breekt De vader smeekt De dochter spreekt. De moeder zwijgt De dochter smeekt.…

Ik ben heel erg van "DE VERLOREN ZOON" en in die zoon voel en zie ik ook een dochter een vader, een moeder een oma, een opa een nicht, een neef een oom, een tante een pleegkind, pleegouders een vriend, een vriendin een kennis en netwerk-relaties 'Daar moet op gedronken worden' Ik bedoel, dat mag, zelfs feesten tot diep in de…

Waar oude boeken samenkomen. Waar boeken verder moeten gaan. Waar overleden schrijvers leven. Waar dichters inpiratie vinden. Waar schrijvers voortbestaan. Waar harten sneller kloppen gaan. Harten van schrijvers en van lezers. Zoekend naar boeken en De Boekerij. De Boekerij is een gezochte oase waar goede tijden stil gaan staan. Boeken…

Mijn zoon werd oom zijn vrouw werd tante hun kind werd neef mijn dochter werd moeder haar dochter werd zus haar man werd vader mijn man werd opa mijn dochter werd moeder haar moeder werd oma en zo is de cirkel weer rond dus,want mijn dochter is moeder!…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

deze dag gedenkt een nachtegaal en een dochter de één verloor haar stem, de ander haar vertrouwen in wat werkelijkheid gebood de zachte witte dood van vroege winters zweeft langs alle warme woorden, waar mijn afscheid weeft en ik gebied de lente nog te wachten op iets moois als er dooi valt in december valt een ster weer op haar plaats…

Ik draag mijn dochter naar haar nest. Zij kriebelt het oor met binnensmonds gegiechel en de speelse spot: "Ju!" en ik word het mikpunt, de muilezel die schuimbekt onder een donzige last.…

nu je verder droomt met je knuistjes gebald voorbij de donkere nacht langs sterrenlicht en zwarte gaten waar alles in verdwijnt met uitzondering van die droom van jou zul jij je daarvan niets herinneren een glimlach van een milliseconde om mij en alles in je slaap…

tot wanhoop Ze gaat totaal haar eigen gang Trekt zich niets aan van regels En is voor niets en niemand bang Ze wil de hele wereld kennen Stapt overal stoer op af Lonkt vrolijk naar alle mannen En lacht alleen om straf Ze wil alles diepgaand onderzoeken Ziet echt nergens enig gevaar De ouders halen nog hun schouders op Kijkend naar hun dochter…

Dag lieverd, zeg ik als je binnenkomt. Dág kind, als je weer gaat. Pas je een beetje op jezelf, maak je het niet te láát? Maar eigenlijk slaat het nérgens op, je bent geen tién maar ruim volwassen. Ach, ik ben alleen je moeder maar, 'k wil op afstand op je passen. 't Zit erin gebákken denk ik, ach, misschien is 't overdreven…

Het ochtend licht komt door de gordijnen Spelend met je gouden haar Zoals je daar ligt zo tevreden Je ogen dicht, maar met een glimlach om je mond Dromend over mooie dingen Tenminste dat hoop ik wel voor jou Niet weten wat er gaat gebeuren In de grote wereld om je heen Mijn lieve kleine dochter Een wonder elke dag weer Meer als meer zal…

De dag dat jij geboren bent, Die weet ik nog heel goed. Er kwam een zonnestraaltje bij Maar met een beetje zwaar gemoed Een dag in de zomer je was 4 Uit school, ik wacht, en daar huppelend, Met de zon op je gouden haar, Zeg je mam ik hou van jou En mijn grootste geluk is daar. Als puber lief, dwaas, alleen Vegetariërs, maar daar kwam…

Dus lieve dochter, bij een andere moeder geboren, ik ben blij, dat je bij deze familie bent gaan horen!…

Meisje de mooie vrouw die je tot je eigen verwondering bent geworden met je stille onzekerheid je dappere verweer je tedere uitstraling dochter ik ben er, mijn meisje eens beloofd altijd weer.…

Zoals je daar nu zit lieve meid net elf jaar en zo mooi om te zien Zo lach je en dan weer huilen krijgt ook dingen die je niet verdiend Je bent geen vrouw en ook geen kind twijfel slaat vaak om je hart vrolijk en kinds kan een moment zijn en plots zit je boordevol met smart Maar weet dochterlief dat ik van je hou of je nu een kind bent…

Geluk dat te groot was om te omarmen met slechts twee armen die julimorgen toen jij voluit voor het leven ging met een glasheldere kreet. Mijn zelfgemaakt cadeau, zo mooi, zo helemaal af dat ik (en waarschijnlijk ook je vader) niet eens meer om de gietende regen gaf.…

Het mooiste emotioneel moment in mijn leven Mijn dochter was 12 en had haar eerste rijmgedicht geschreven Ik had het niet verwacht of gedacht Ik had haar daarvoor niet in staat geacht Het was prachtig en met fantasie en realiteit doorweven Ik had haar toch een stukje van mij meegegeven Voor een moeder zijn heel kleine dingen net als…

Mijn dochter wil alleen maar weten dan dat ik was, ik ben, zal zijn.…

Ik zie, en droom op het ritme van je lach aanschouw, en erken de weemoed van je klanken versta, en vertrouw op de wijsheid in je ogen verblijf, onbewust bekwaam ------------------------ Welkom Mara, 28 november 2008…

het gaat niet over mijn verlies of jouw verdriet over gelijk wel of niet waar het om gaat is zij niet over jou niet over mij het enige belangrijke dat telt is zij dus ik laat het hier bij geen strijd meer geen oud zeer alleen ik en jij als ouders haar sterke schouders niet bij elkaar maar samen zij aan zij voor haar…