Je bent dus voetbalgek tot in je nerven
Als Holland ijvert voor de Wereldcup
Zet jij je zinnen op een superwup
En ros je zo een achterruit aan scherven
De TomTom vergeet je weg te grissen
Want de weg, die ben je kwijt, dat kan niet missen…
weer daalt de sneeuw als regen neer
op wat geen mens meer kent
het langgerekte pannendak
de boom in kleine tuin
een fiets beslaat de achterruit
het kan me wat
ik ga naar bed
de sneeuw is weer gaan liggen…
Ging je vroeger met 't gezin een dagje uit
Naar Duinrell of naar Ponypark Slagharen
Liet vader stipt zijn remmingen weer varen
Als hij de gift zag op de achterruit
'Voortaan gaan we naar Vlaanderen, want
Aan stickers heb ik regelrecht het land!'…
Na Pinksteren is ’t buffelen en kwijnen
Tot aan de Top 2000 nooit meer vrij
Maar met Louis van Gaal als roi soleil
Gaan onze boys de zon steeds laten schijnen
Wij vlaggen onze achterruit potdicht
En scheuren juichend door oranje licht…
ik schreeuw het uit
ben verkrampt
kijk slechts in
mijn achterruit
tot ledigheid
voor niets gekampt
laat mij worden
die ik ben
laat mij, laat mij zijn
een kostbare lotusbloem
in mijn eigen ven…
kijkend door de achterruit
zie ik niet wat ik verwacht
op panoramisch glazen huid
is een sprookje aangebracht
door kunstenaar natuur
met scherppuntig koud penseel
een onvoorstelbare structuur
een ingewikkeld ritueel
ijzig blauw gemengd met wit
schept elfjes-achtige ijsfiguren
ik die gewrongen op de autozetel zit
probeer er dwars doorheen…
Mijn moeder is nog langs geweest
Daags na het feest van het verrijzen
Zij kwam mij even op iets wijzen
Als altijd was ze jong van geest
Was mooi in hemels wit gekleed
En danste voor de achterruiten
Ze ging zich even snel te buiten
Had ik van de natuur wel weet?…
Auto's volgepakt
Met wat vakantie-
Hartstocht zoal
Vereist, strandbal
En parasol keurig
Ingevouwen en tegen
De achterruit geplakt,
Het zicht tot een
Minimum beperkt,
En wij zijn reizigers
Langs dezelfde weg
Aan wie alle verre
Doelen zijn ontnomen
Door het kwaad
Dat aids genoemd wordt,
Vieren vakantie
Niet in de verte…