Mijn leven lang
Is dit een wens gebleven
Om samen met mijn maat
Voor jullie een show te geven.
Mijn hele leven lang
Is dit een wens gebleven.
Zo heerlijk los van de grond
Door de lucht te kunnen zweven.
Waarom het niet lukte
Nou luister dan maar even.
Mijn maat weigerde pertinent
Mij nog een trap na te geven.…
Ronde na ronde
vliegen ze
de duiven
in een vlucht
Ze hebben weet
van zon
blauwe lucht
en vrijheid
Ze hebben
alle tijd
hun cirkeling
te maken
Acrobatiek
tegen een herfstblauw
decor en de nieuwbouw
aan de IJssel
Ze zitten goed
in hun vel
deze gevederde vrienden.…
Ik hijs me uit de kleren,
vermoeide circusclown
de voorstelling voorbij.
Het bed een piste zonder
hoog geƫerd publiek,
maar met een mooie
acrobate, die hele
knappe kunstjes kan.
Wanneer zij in de lamp
wil klimmen,
valt onverwacht het doek.…
Een oog, een lus, een hoge rug,
dat onaanzienlijk takje vlees
dat lopend op zijn tenen stokt.
Een reuzenrad in miniatuur,
een viadukt, een ereboog,
zo vordert hij op weg naar groen.
Als iemand uit het midden leeft
dan hij, hij heft zijn lichaam op,
zijn houten huid kan op zijn kop
en op zijn achterbenen staan,
hij boogt op stilstand…
denkt de zandtovenaar
die nog sporadisch
mijn gedachten tekent
en ze steeds
sneller uitwist
soms zou ik
net als Kuipers
een astronaut willen zijn
om de mensheid
vanuit een groter perspectief
globaal gezien
te bekijken
toch zie ik het heelal
in een sufi met
een brandende rok
terwijl een trapezedanseres
heel sexy
haar gewaagde acrobatiek…
geluk is simpel
het ligt in de
engelachtige puurheid
van vers gevallen sneeuw
in de kleuren en geuren van
planten en bloemen die opkomen
in de acrobatiek van de eekhoorns
tussen machtige eikenbomen
het ligt in de klanken
van de eerste vroege vogels
in de warmte van
de prille lentezon
vergeet de overdonderende kleuren
van de herfstbladeren…