Ik ging met de asla naar buiten,
ik ging met de asla over het erf.
De staldeuren waren veranderd in ruiten,
er stonden gezichten op, nat van de verf.
Ik ging met de asla de poort door,
ik ging met de asla tot ver in het veld.…
op zwarte vingers tilt hij de dag
over de grens van verwachting
de trage tijd gebrand in zijn lijf
dat altijd maar weer lucht vereist
terwijl zij naakt ligt te wachten
hopend op zijn warme woorden
valt van de maan niks te vrezen
vanonder deze deken van regen
rook kringelt slechts moeizaam
door de verstilling van de nacht
in het licht…
Nu zijn er krachten in ons volk,
met weinig grijze massa,
die haten onze Zwarte Piet
en mikt hem in de asla.
Het zijn de eeuw`ge Gutmenschen,
ver boven ons verheven.
Och was toch maar in hemelsnaam,
bij moeder thuis gebleven.…
3.890
Bezig met laden