inloggen

Alle inzendingen over autogeen lassen.

12 resultaten.

Sorteren op:

Over autogeen lassen.

hartenkreet
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 792
Er was eens een meisje in Assen Die wilde graag autogeen leren lassen. Maar toen de vlam werd ontstoken Zei ze toch liever te koken Ze wilde geen auto meer lassen.…
J. Quekel18 september 2014Lees meer >

Sneeuw die tot juli blijft liggen [III]

gedicht
3.0 met 60 stemmen aantal keer bekeken 13.033
Wij schreven motorblok, carburateur en hoe haal je hem door de keuring heen, gingen lassen, autogeen, electrisch, vlamboog trekken. Wij verbogen geloof, hoop, liefde in het Russisch - hoe onregelmatig is liefde - bestudeerden Kants praktisch vernuft.…
Jane Leusink26 september 2004Lees meer >

Spiegel theatraal

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 501
wanneer jouw stalen plaat weer kilte praat de kou met blauwe lassen niet te dichten is open ik witheet brand warmte in je ziel omdat ik voor je viel je roest in veel vergeten toch schuurt de liefde altijd weer het samen weten glans maar staal spiegel theatraal mijn blauwe lassen zullen naadloos op jou passen…

De Pep-droom van Van Gaal

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 340
De Mannschaft hat uns Fussbal sehen lassen nun sage selbst, das waar kein loos gepiel. Nach Pause nochmal zwei hereingesmassen; als Trostpreis doch noch eine für Brasiel. Die Manschaft hat uns Fussbal sehen lassen Ja saag nun selbst, das waar kein loos gepiel.…

lente(sonnet)

netgedicht
0.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 753
onze grijpende oren neer en de zon lacht een opening in zijn wenende en grommende gordijnen ook de paddestoelen verdwijnen in de humuslaag van hun begin de geldgeile mensenklauwen grijpen alles van zand tot kraaien nog voor ze kunnen rijpen het bloedtekenenen, hun krassen is zelfs niet met het lentedraaien achter spijlen te lassen…

In medailleglanzen

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 99
ik betrad het zwarte gat met de stalen monsters en accepteerde hun zwijgen uit eerbied en pure overmacht juist hier waar de communicatie tussen lichaam en geest zijn olympische hoogtepunten beleeft als kampioen of mededinger ik streelde de mastodonten bij hun lassen de zwakke plekken stofde ze af zodat zij in winnaarsroem…

Langs verleden .....

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 730
Zwart van de regen kleuren de straten stampende passen door donkere plassen laat geen glimlach mijn ogen meer verrassen elke stap maakt een groot spoor van gaten Geplaveide woorden ben ik gaan haten wat ik wil zijn lijkt niet meer te passen simpele scheuren kun jij niet lassen de kracht om te leven heeft mij verlaten tijd en ruimte zullen…
metha30 mei 2004Lees meer >

Waterstofperoxide

netgedicht
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 849
Water is de oplossing tegen dof roest is het rotten van futloos kaal dat blauwgrijs begon zoals metaal zonder pardon tint tot rood stof Verwittig het niet met hamerslag ontzie het ijzer van kleurloosheid ook al raken de strakke lijnen kwijt juist in corrosie blinkt jaar tot dag gesprongen gaten vallen -niet te lassen in `t zwakste deel…
WOLF3 april 2004Lees meer >

Dag zonder

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.785
De zon verdwijnt terwijl het nog dag is verlaten de vertrekken van vertier flarden van voorbij die ik nu opvis vage restanten van verkoold plezier Het treurlied kent slechts de laagste bassen de fluiten schuilen in de schemering gestaalde naden niet meer te lassen alsof elk drijvend schip die dag verging Verre kusten bleken onbereikbaar…

Bedrijvigheid

hartenkreet
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 272
Probeer een rustpunt in te lassen, in dit zo haastige corvee.…
Antje6 november 2021Lees meer >

zijn (1)

netgedicht
3.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 310
moeder soms ja, ook diep doordringend in het onbewuste heden of verlies, de adem bedwingend Sein....(1) manchmal ist man allein niemand um dich herum jedoch oft ein Gefühl Jeder weiß, was ich meine als wäre man in der Wüste unkenntlicher tragender Schmerz oder von Reden verlassen mit fragenden Augen die Niemanden nach Innen lassen…

DE KABOUTERMANNETJES

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.446
Zijn knecht was aan 't zwieren, de pet op één haar; Maar 's nachts kwam het volkje met persplank en schaar: Het kruiste de been, Begon zo meteen Te snijden, te schikken, Te naaien, te stikken, Te lassen, Te passen, Te persen, te boorden, Met linten en koorden: "Och, vrouw! - riep de baas uit zijn bed - dat valt mee!…