Dag zonder

De zon verdwijnt terwijl het nog dag is
verlaten de vertrekken van vertier
flarden van voorbij die ik nu opvis
vage restanten van verkoold plezier

Het treurlied kent slechts de laagste bassen
de fluiten schuilen in de schemering
gestaalde naden niet meer te lassen
alsof elk drijvend schip die dag verging

Verre kusten bleken onbereikbaar
de zee verwoestend leeg en schuimend hoog
we staarden in het wit en dreven maar

langs palmenstranden en de regenboog
voorbij alle uitgestoken handen
zacht geprevel en domineeslanden.

Schrijver: Kees Keizer, 30 maart 2006

k.keizer1chello.nl

Biografie van deze schrijver

naden verkoold onbereikbaar

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 1.671