Onder de avondzon
netgedicht
Onder de avondzon
gloeit haar naam na
Tussen klokslag en lantaarns
brandt een klein, eigenzinnig licht,
geen schijnwerper
maar een lampje dat je opmerkt
als je even stil durft staan.
Ans heette dat licht.
Ze keek je aan
alsof je meer was dan papier,
meer dan cijfers in een rij.
In haar ogen paste een stad
vol zorgen…

Bezig met laden