Alle inzendingen over bovenwinds

Een spel van licht en schaduw Waar duizenden, miljoenen lichtjes De avond troostend bewenen Ik spreek noch hoor de dromen In vermeden nachten Waar tranen worden opgeheven Ik kan mijn eenzaamheid verbergen In bovenwindse stromen Waar ik bewust de sterren heb opgesloten Een spel van stervend licht In een doodgezwegen schaduw … Daar ben…

Noodweer ken jij vooral in drieglijk gieren aan `t sneren leek je neerstortend schroef angstvallig het strakke koord balancerend Als een vlieger stak jij hoog de loef klierde donderluchtstroming op winden vierde met een wonderzucht om te vinden en vond uiteindelijk lijnrecht je roef Behendig wist je storm te manoeuvreren met elke wervel…

je geeft en ik luister -verder- naar zichzelf woorden of de mogelijkheid van binnenin beloften haastig druipend op mijn maanwoning en zoutiger dan ik me herinner je geeft en ik hoor -dichter- bovenwind tegen sterren klotsen onrustig door de holle vaart en dubbelhuidige liefde transparant voor mij door…

leen me jouw handen kind om te vouwen de mijne werken niet meer mee en af en toe leen me ook je voeten kind om te rennen langs riet en vaart behouden bovenwinds dichterbij mijn eiland leen me dan nog je ogen kind om in te zien de wereld is van zoethout maar jij, mijn kind, van klei…

Dat zo monotone zich bovenwinds herhalende van die misthoorn in de nevelen, in de nevel van mijn verloren en verboden jongensland. ------------------------------------ Uit: 'Pact met Pound', 2000.…

hemelbloemen haasten zich en pakken samen als een groot boeket over het baken van onze stad waar gedachten innig en stilzwijgend bovenwinds meevaren daar wordt liefde aangeraakt en vloeit jouw tijd geruisloos over in die van mij waar seconden in gelijke tred volmaakt geschiedenis schrijven ogenblikkend in de kleur van het hart levend…

Hoe kan ik de luister in jouw stem behoeden voor mijn vers die slechts bovenwinds te horen valt en echobloemen laat verwelken want mijn stem is ademloos zoniet jouw gewelfde silhouet, met een ietwat Rubens en het strakke van een buikdanseres mijn lief, jij bent mijn loods die mij tot ver in jouw haven brengt en me laat aanmeren tot het…

Rode zon mazelt lichtflitsend door het gebladerte kreunend door de bovenwind leunend op jeugdige muziek zwoel gekruide lucht trillende neusvleugels verdwazing alom synoniem aan de geur zweet parelt in het schemerlicht jij niet schuldig aan mijn belgedrag vlijt de hoorn tussen je dijen klaarkomend op het spreekgedeelte mij de gehoorde…

En Flevo Lely en Van Leeuwenhoek De Peel en Palmens Sint Odiliënberg Rivierenland leest als een open boek Bewaart gij in uw hart de schreeuw van kleuren Van een der bovenwindse eilanden Pak pen papier penseel en open deuren…

hoe de wind draait zonder reden raakt mij in alle droefheid want waarom keert de wind zich van mij af toch, neen ik ben niet bovenwinds of onderwinds, ben slechts de loefzijde en ben trouw aan ieder zuchtje in al mijn naakte verzen voel ik me als een gelaarsde windjammer, groots en bovenmaats en gemodelleerd naar tijd en evenwicht…