wolk
netgedicht
heb mijn wolk gedroomd
die tot zee werd bevolen
om bij nacht de branding
in te tomen
schuimkoppen met gezichten
spatten als kleiwater tegen
mijn laars, het duister is zwaar
en de klokt tikt maar niet later
het beddengoed is traag
van slaap, ‘ k voel de toorts
van de maan die zich past
in de ventilatie van het raam
ik luister en…