Alle inzendingen over dijkhuis

Laat dit dijkhuis zich onttrekken aan het verval en nooit de bakens meer verzetten. Het kan niet zonder een steuntje in de rug, maar houdt blinde architecten weg. Dan zal het sterk en beschut het toonbeeld vormen: dat wat eens begon niet hoeft te lijden. Zie hoe het blaakt in de zon.…

de kleine Elise zat voor zich uit te dromen over wat er allemaal in de toekomst nog zou komen plots hoorde ze vanuit een open raam een melodie die ze nog niet kende maar haar nooit meer verliet het troostte haar bij zorgen en verdriet later kwam ze haar weer tegen en herkende vroeg de pianist hoe het heette die zei als je ‘Für Elise…

In een klein dijkhuis staat, ziet hij door ’t uitvergrote raam, het oude orgel bijna naakt. Over de toetsen ligt een loper. Tussen de twee koop’ren kandelaars staat een gezangboek open. Hij hoort weer het astmatisch steunen: loflied of klaagzang – eender zeurt deze muziek, tot hij die deur snel weer vergrendelt.…

Geel op blauw palet Gershwin kan tevreden zijn Luide lentelof…

hij is drie jaar hij wil een jurkje aan ach, wat schattig zeggen ze hij is zes jaar hij wil een jurkje aan ach, gaat wel over zeggen ze hij is tien jaar en dol op verkleedpartijtjes hij gaat als meisje haha, kijk hem nou zeggen ze hij is dertien jaar hij wil een zij zijn wil niet in een jongenshokje wil in een meisjeshokje…

terug naar de tijd waar herinneringen zijn ontstaan zorgvuldig opgeborgen voor later bewaard terug naar de tijd van geborgenheid opgeslagen beelden na jaren opgepakt en weer bekeken soms diep weggestopt herbeleving te moeilijk dagen gevuld met souvenirs uit het verleden doorleefde levens opnieuw geleefd in het vergeten…

ik leef in mijn gedachten rennend door een tunnel van angst muren kijken mij dreigend aan de angst is overal, in mij, naast mij, voor mij, achter mij, boven mij ik ben vervuld van angst hijgend ren ik door naar het streepje licht in de verte eindelijk kruip ik uit de tunnel naar het licht ik voel dat mijn gedachten de angst…

ik zie je gezicht ook al ben je er niet ik zie de tedere blik in je ogen ik voel je handen ook al ben je er niet ik voel ze mijn gezicht zachtjes strelen ik zie je staan ook al ben je er niet onder de stationsklok zie ik je staan veertig jaar geleden wachtte je op mij onder de stationsklok daar wachtte je op mij ik weet het…

hij speelde Mozart geschikt voor kleine uurtjes muziek in de nacht…

met flarden en rafels aan elkaar vastgebonden nare langdurende uren kruipen traag voorbij met bellen en toeters uitgelaten zwaaiend blije kortdurende uren rennen snel voorbij met beide handen worden rustige uren voorzichtig vastgepakt opgeborgen voor later voor later als een paar extra uren het verschil kunnen maken tussen…

het hoog opspattende water van de woedende zee zoekt een opening naar de zachtgroene aarde onbeschermd door afbrokkelende muren staan standbeelden hun monden wijd opengesperd een angstaanjagend aanzwellend geluid is de voorbode een lugubere bijna zwarte lucht komt dreigend naderbij de totale vernietiging barst los de aarde…

ze balanceerde op het koord van haar angsten zoekend naar balans…

toen zijn kersenboom bloeide ging hij weg van huis hij reisde vele, vele jaren was overal geweest hij zag kersenbomen bloeien een prachtig, maar ook droevig feest want elk jaar had hij heimwee heimwee naar zijn kersenbloesem thuis…

ik kijk naar de weerspiegeling van de bomen in het water in de verte hoor ik eenden met hun vrolijk gesnater er gleden net twee zwanen statig en sierlijk voorbij ik groette ze hoffelijk ze keken even naar mij in het water zie ik stukjes blauwe lucht en soms een rimpeling als de wind eventjes zucht ik voel me vredig en kom helemaal…

de getemde eenling geboeid door regels is slechts in gedachten volledig vrij…

handen schudden met elkaar een lachje hier en een glimlach daar een minister-president is dat wel gewend met veel woorden niets zeggen dan hoef je ook niets uit te leggen een minister-president is dat wel gewend verguisd en bewierookt met lastige vragen bestookt een minister-president is dat wel gewend steeds in de schijnwerpers staan…

vlinderke, wat ben je mooi wat zijn je vleugeltjes teer ach, vlieg nou niet weg of kom je strakjes weer je danst bij de vlinderstruik zo sierlijk en vol kleur je strijkt op zijn bloemen neer en geniet van hun geur vlinderke, vertel me over vreugde over geluk en over hoop vertel me over de liefde en over jouw levensloop vertel me over…

alles koek en ei noodgedwongen speelden ze het spelletje mee…

De vlinder fladdert dwarrelend en dartelt vrolijk in het rond. De rups roept jaloers: Ik wil ook vliegen, maar ik kruip hier op de grond.   De vlinder zegt: Lieve rups, heb een beetje geduld. Want voor je het weet wordt je wens vervuld.   Na een poosje verander je en word je een pop. Ja heus, zo heet dat, het is echt geen mop.   Ik ben…

rennen en vliegen haast, haast, nergens meer tijd voor nooit bij iets stilstaan…

De paardenbloem staat met de klaproos in een mooie bloemenwei. Ze staan daar al een poos. De paardenbloem zegt: Ik ben heldergeel en jij bent prachtig rood. We zijn een mooi geheel. Maar dat duurt niet lang, want ik heb dikke pech. Ik word een pluizenbol, mijn gele kleur gaat weg. Mijn pluisjes worden weggeblazen, weggeblazen door…

begrip opbrengen  door inlevingsvermogen  en medeleven…

hij maakte het uit  haar gebroken hart bracht ze naar de hartchirurg …

slapeloze nacht steeds weer zoekend naar de zin van het zinloze…

de zee kende het geheim en vertelde het aan de golven de golven rolden het naar het strand het strand bewaarde het onder het zand toen kwam de wind het zand waaide hoog op de wind pakte het geheim en bracht het naar de zon de zon koesterde het geheim deelde het met de maan de maan fluisterde het aan de sterren de sterren gaven het…

daar in de dakgoot twee musjes kwetteren druk een onderonsje…

moeilijke keuze besluiteloos getwijfel gevoel of verstand…

een golf aait het zand de zee kust de horizon  en omarmt het strand…

een zaal met witte muren om de bedden hangen witte gordijnen witte jassen rennen door de gangen witte gezichten in witte bedden een lachend kindje komt op bezoek rood jurkje rode schoentjes rode wangetjes en een rode ballon doffe ogen lichten even op handen worden uitgestoken naar de rode ballon een kleurrijk…

een rij poppen op de kast netjes naast elkaar het babypopje bij de mammapop een rij autootjes op de plank netjes naast elkaar samen met de pappapop het meisje kijkt naar de poppen ze pakt de autootjes het jongetje kijkt naar de autootjes hij pakt de poppen ze spelen vadertje en moedertje het meisje wil de vader zijn het jongetje…