Doodszin
netgedicht
Een grauw, wat zacht gerucht.
Ze zucht, gekluisterd aan het malen
fluistert zonder macht of doel.
En dan: haar droom, een boude
mag de Dood haar eind'lijk komen halen?
Loom zweeft de oude van haar stoel
gaat op de wieken
nooit meer dalen, louter pieken
geen wolkje verder aan haar vogelvlucht
enkel vrijheid. Hemelsblauw de lucht.…