Netgedichten

netgedicht (nr. 78.079):

Doodszin

Een grauw gerucht. Zij zucht
gekluisterd aan het malen

fluistert zonder zin of doel.
En dan: haar droom, een boude

mag de Dood haar eind'lijk komen halen?
Loom zweeft de oude van haar stoel

gaat op de wieken
nooit meer dalen louter pieken

geen wolkje verder aan haar vogelvlucht
enkel vrijheid. Hemelsblauw de lucht.

Zie ook: http:// www.guusmaris.com

Schrijver: Guus Maris, 24 september 2022

info

guusmaris.com

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

doodszin

Er is nog niet op deze inzending gestemd.

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: Maxim
Datum:: 25 september 2022; Geen idee wie die boude is uit je gedicht...of is het een bode uit het hiernamaals, Guus?
Boud is trouwens de titel van het "verzameld leven" van Boudewijn Büch
(1948-2002), de biografie van Eva Rovers uit 2016.
Geen boude bewering overigens...

Geef je reactie op deze inzending: