Het carnaval is vaak een middenmoter
De paashaas een ongrijpbare affaire
De Koningsdag? Die moet nog in première
Maar het epicentrum ‘kerst’ is altijd groter
In één ding is dit feest niet te verslaan
De factor ‘elkaar naar het leven staan’…
alsof een ander
in mijn lichaam woont
en ik vanop afstand
de boel in de gaten hou
ik ben er wel
maar toch ook niet
en niemand die dat ziet
weg willen
toch blijven zitten
als versteend
antwoorden
op automatische piloot
mooi kader, lekker eten
neen dank je geen trek
iedereen is druk
niemand is zichzelf
maskers op en lachen
volgend…
Kerstmis is een familiefeest in
drie gangen. Dat lichtvoetig
naar de eettafel beent;
wanneer het met veel warmte
de hele familie naar een jaar
weer eens vereent.…
laagstaand licht
luister ik naar
winterse verhalen
uit een lang
verleden tijd toen
er nog rijm lag op
daken en herdertjes
bij nachten lagen
wij takken van de
kerstboom zaagden
voor het maken
van kransen in de
weken van advent
want ooit zijn wij
nog heiliger dan de
paus geweest was
het bezoek van een
geestelijke een
klein familiefeest…
Maar dan zag ik haar glimlachen
zoals vrouwen glimlachen als ze een juweel krijgen dat ze niet mooi vinden
maar geen scène willen maken op het familiefeest.
Iedereen klapte.
Er werd gekust, geroepen, gefotografeerd.
En ik dacht alleen maar:
had ik maar gewoon thuis gebleven.
In mijn onderbroek.
Met een zak chips.
En de match op tv.…