Vos Krapuelle de Zotte II
netgedicht
de geestigaard kijkt ietwat meewarig
naar het vroege daglicht, zwermen
met verse ganzen trekken het land op
zijn witte baard droogt in de zilte wind
het hol is verlaten, kop – over – kloten
is moervos Snodaert gisteren vertrokken
haar welpen verlieten reeds eerder de
veste, alle speelgerei hangt in de bramen
stilte, alleen aangesproken…