Alle inzendingen over herfstblues

Het vallen van de blaadjes zie ik met lede ogen aan regen valt samen met tranen die ik nu laat gaan alles grijs en grauw geen straaltje zon geen stukje blauw in nevelen gehuld verstrikt in m'n cocon wacht ik met geduld op een nieuw seizoen die m'n herfstblues doet verdwijnen en de zon voor mij weer zal schijnen…

de blaren vallen over me heen mijn geest dwaalt stuurloos rond en op mijn rug de steen met stervende woorden in de mond de aarde zuigt aan ledematen terwijl gedachten vertragen mijn zomer vergeet, voor even, haar baten de hemel lijkt zich te verlagen ik word aangespoord zonder er om te vragen en met geduld te dragen wat mij verstoort…

Zo kil, koud en alleen, kan ik me voelen de laatste tijd. De herfst kruipt in me, de duistere luchten, de koude wind. Ik weet het niet meer, wie ik ben. Alles loopt door elkaar, door elkaar gewaaid, bevroren. Waar was ik gebleven. Soms ontdooi ik weer en ontdek ik een karakter, dat soms grappig is en lief. Maar waarom nu zo kil, koud…

De ochtend ontwaakt donkergrijs, spreekt van krassende kraaien in verkaalde boomtoppen, van die forens die op zijn reis in de file wacht, van klagende ruitenwissers over tranend glas, alleen onderweg na een donk're nacht. Ik wou dat het weer zomers was en dat jij dan naar mij lacht.…

Voorbij zijn de dagen van zomer en zon waarin de vroege vogel in de eerste zonnestralen zijn ochtendliedjes floot regen nog verfrissend was wind heerlijk verkoelend in plaats van nat en kil de dagen waren lang avonden meestal buiten geen sombere najaarsblues maar vrolijke zomerrokjes het is voor de geuren en kleuren dat je de…

Herfstdraden dragen druppels tussen zon en schemerluchten ademen voetstappen op het zachte pad bedekt met kleurrijk sterfte zij draagt het leven op aan de geboorte van een nieuwe tijd fluisterend stil komt de natuur tot een grijze rust stil maar wereld er ligt hoop in elk gestorven blad dat heimelijk de aarde kust…

Op een wandeling met een gevoel van de herfstbleus ontwaar ik op een schuine helling twee rechtstaande naakt ontschorste bomen uitgedroogd door het aanwezige zonnevuur. Voor mij, in mijn droeve stemming, lijken hun vooruitgestrekte takken op gekwelde smekende armen die om erbarmen vragen “verlos ons uit dit vagevuur geef ons vrede en rust…

Daar ga je los van het leven je valt vlak voor mijn voeten Je kleuren verraden je verhaal Licht en donker had ik je eerder kunnen ontmoeten? Nu je mijn aandacht hebt geen hoogte, maar wel diepte kent bewonder ik je des te meer gevallen blad De herfst bepaalt jouw lot Je mag met duizenden tegelijk ons weemoedig maken We hebben je…

als de blaadjes beginnen te vallen valt mijn hoofd stil de herfstblues dus ik ben duf en rook en fiets naar de ezels met beitske en heb geen verlet meer van niks meer dan rust en mijn bed paddenstoelen en kabouters mijn egel ligt te slapen onder de blaadjes de wegen liggen er verlaten bij en de straatlampen branden alweer van herfst tot…

Tintelend Verwarmend Onvergetelijk Mooi was hij Onbezonnen hoop Ongerechtvaardigd verlangen Nooit verwezenlijkte droom Uit de herfst van 2008 Ik reik nog naar 'm Schim in de mist Blijft mijn spinsel In de herfst van 2009…