achter de deur
regeert de
tirannie
angst plakt als
een makke huisvlieg
aan het behang
in een pan suddert
het verschraalde
leven
een kapot glas
een stem
alles is genoeg…
Het zwijgen dat
zonder oogopslag
over de tafel kruipt
Het tafellinnen dat
krimpt onder
een omgevallen glas
De gekalkte muur die
zonder klacht
een huisvlieg ondergaat
De robuuste tafel die
gelaten
dit stilleven draagt…
langpoot en huisvlieg, hooiwagen en trilspin
sprinkhaan en huisslak, wandelen de keuken in
oorworm en pissebed, zilvervis en dopluis
dit zijn mijn vrienden over het plavuis
snuittor en dagpauw, roofwants en lieveheer
kale en behaarde bosmier zie ik meer en meer
over het petroleumstel, uit de gootsteen
dit zijn mijn vrienden om mij heen
in…
Ik lig en
staar naar het plafond van mijn kamer waar
één zwart, nietig stipje zich aftekent op het felle wit
de vlieg, die mijn plafond als zijn thuis beschouwt.
wat hij de rest van de dag doet,
ik heb geen idee!
maar iedere avond zit hij weer
trouw op mijn plafond.
mijn huisdier, een trouwe vlieg
en iedere avond weer
denk ik waar ik aan denken…