Alle inzendingen over intelligentie bij vo

het rauwe geschors van het mes rond de appel - zij luistert naar vo met zijn oogappel chilt vo de namiddag rond - niet één twistappel de wangen van zijn oogappel - pratende schillen nanoen op het hof - een appeltje tijd voor elkaar…

Voor ik na vraag deed bleek na dien dat na gel palm vel bloes en galm geen echo klinkt zo ook niet na genoeg zareth ijver en to noch na kaarten apen en dagen evenmin na zit en vo…

Toen Berend Botje van die oproep hoorde, zich reeds door Deense meisjes zag omgeven (hij telde ze, twee... drie... vier, vijf, zes, zeven !), toen wendde hij zijn steven naar het noorden. “Zelfs professoren zijn er oliedom. Mij wacht een taak daar, nooit kom ik weerom”.…

Ik heb geen moeite zeg nog niet geen enkele moeite doch ik zeg nu ik heb geen moeite met AI, Artificial intelligence: kunstmatige intelligentie omdat de mijne mijn eigen ik, mijn eigen zijn mijn Eigen Intelligentie: EI prefereert omdat deze altijd unieker, actueler is dan die kunstmatige en dat maakt mijn persoon nog kredietwaardiger…

Op het moment dat geen intelligentie noodzakelijk was, maar diepe, sterke vredige innerlijke rust aanwezig bleek te zijn, kuste ik het hart der ziel van mijn bestaan. Ik was en ben. Elke seconde, in ieder uur van de dag, keerde ik terug tot mijn bron die niet langer leegte, bedreiging of desastreuze wanhoop uitademde.…

Intelligent en blij, dat wordt de mens, die zijn ernst verzaakt, die zijn fouten toegeeft, en die zijn stommiteiten, zelf lachwekkend en maakt.…

Ook dit jaar kreeg ik weer bij elk cadeau Een versje dat ik luid heb voorgelezen, Ze mochten er voorheen altijd wel wezen, Maar dit keer was de kwaliteit zozo. Want onderaan las ik tot mijn verdriet: ‘Je krijgt de groeten van AI en Piet’.…

in die tuin van Gibran Noch als spotschrift maar als zoektocht, een queeste Met speelsheid cultuur en intelligentie Aldus exegeet A. van Dis…

Vissers zingen op de Li Rivier ze heten hetzelfde allemaal seizoenen spreken eenzelfde taal voor Chinezen met aangelijnd schollevaar om te laten schieten alzeker duizend jaar Vogels met om hun keel een ring zoals men ook met slaven omging in werktijd wordt niet gegeten vast ligt dat waarin bij de jacht in eendracht tot overgave is gebeten…

Koningin Beatrix: Intelligentie Bescheidenheid, chic. “Maar waarom kiest u zo’n Oncharismatische Hofhouding, Majesteit?” Is mijn kritiek.…

Ik bouwde een huis van steen met één deur en geen ramen een huis van enkel muren waar niemand binnen kon gluren. Ik bouwde een huis van hout met kieren tussen planken zonder meubels of bed zelfs geen ruwe banken. Ik bouwde een huis van glas waar doorheen zon kon schijnen daarvoor een zonneterras men zei dat ’t overbodig was. Toen heb…

Een aap uit Amsterdam west Werd op zijn intelligentie getest. Het antwoord kwam spontaan “2 apen krijgen een banaan” Apen begrijpen zulke plaatjes best.…

niet dat ik iets zie of hoor, ik kan niets zeggen toon geen emotie…

ik ben op bezoek woorden worden niet gewisseld alleen gedachten…

het hoofd boordevol 'k vind de juiste woorden niet verdriet eist zijn tol pijn blijft binnenshuis gevoel zit opgeborgen veilig in de kluis…

loslaten opkomend afgaand langs de vloedlijn mee met de getijden wegebben gevoelens pijn verdriet komen en gaan drijven mee naar zee loslaten…

ik houd mijn hoofd boven water watertrappelen blijven drijven ik voel me langzaamaan verstijven ik houd mijn hoofd boven water blijf kouwelijk op mijn plaats ik probeer nog ben al veel te moe ik houd mijn hoofd boven water voel het leven langzaam glijden watertrappelen blijven drijven --------------------------------- (dichtvorm : rondeel…

kleine witte kiezelstenen zo zorgvuldig neergelegd bloemenkransen zijn verdwenen verstomd de woorden hier gezegd boeketje rode rozen enigszins verregend veel te vroeg verlept tonen de liefde van je gezin voor wie je trouw gezorgd hebt bladeren dwarrelen naar beneden bruin en geel dekken je teder toe verbloemen hoe je hebt geleden rust…

flikkerende sterren zie ik als ik mijn ogen sluit wriemelende vlekken dansen alle kanten uit priemende pijnen pesten mijn kloppende kop stenen stapelen stevig zich daarbovenop zoveel zware vrachten til ik met mij mee van alles om mij heen zie ik er minstens twee een wankelend evenwicht dwingt tot stoppen mijn mankerende maag kan niets verkroppen…

dode akkers lijken het maar niets is minder waar ze liggen slechts zacht te rusten zijn straks in het vroege voorjaar zo goed als gebruiksklaar misschien geldt ‘t ook voor mensen zijn ze niet dood en slapen maar ze liggen slechts zacht te rusten zijn later in de grote zomer klaar en levensvatbaar…

Jij mag getuige zijn van verdriet groot of klein vriendschap huilen ruzie vallen op een zere knie Drukke kinderen en stille roepen schreeuwen gillen verstoppen hollen vliegen lachen luieren liegen Pootje haken pret maken potje knikkeren of schaken voetbal op het plein vechten is maar schijn Drie is teveel vier is beter struikelen…

machteloos dobbert het bootje verstopt tussen de golven worstelend met natuurgeweld wie zijn er aan boord waarom is men uit gevaren waarschuwing windkracht 10 ramptoerisme op de dijk auto's rijden af en aan slaan het spektakel gade de reddingsboot vaart uit vier vaders vrijwilligers de kapitein in de kajuit ze zoeken het ranke scheepje…

Prille populieren omlijnen de wijde polder gelijkmatig gegroepeerd liggen oeroude boerderijen schilderachtig stil in het rustieke landschap Kale boomtoppen wiegen in de wilde westenwind zilvermeeuwen tegen een meervoudiggrijze wolkenlucht enkele eendenparen kiezen voor een vrije vlucht aandachtig geniet ik een stukje stilte…

Oude dame gaat naar buiten met haar dikke bontjas aan ze gaat een avond uit, zegt dat ze fijn gaat stappen Joost mag weten waar, maar ze wacht wel tot het donker anders zien we haar misschien Heel voldaan keert ze 's ochtends huiswaarts om daar bij te komen van een lange ontspannen nacht Overdag ligt ze zacht te dromen en te wachten…

groot bleekwit gekleurd samen poppenkast spelen lakens uitdelen ongezien iets uitspoken 't verborgene gebroken…

een eenvoudige witte kist alsof hij bijvoorbaat wist hout is maar vergangelijk een eenvoudige witte roos alsof hij bijvoorbaat koos geen boeket maar één per stuk een eenvoudige witte vrouw alsof hij zei ik hou van jou want jij bent voor mij geluk het eenvoudige witte doek alsof het wacht in een hoek als staat 't er per ongeluk…

ik zie esdoornrood 't gekrulde bruin in de tuin herfst bedekt de grond…

vette vink zat op het geplaveide paadje vlakbij een laat uitgebloeide zonnebloem at vraatzuchtig een pas gevallen zaadje…

piepklein egeltje kruiste parmantig mijn pad snuitje spits vooruit fier rechtop zijn stekeltjes alsof hij geen vijand had…

*** *** *** *** witgele roosjes zeggen zacht ik hou van jou vertellen van rouw *** *** *** ***…