Alle inzendingen over kokos

Met sinaasappel, honing, chocolade En kokos, walnoot, cranberry, rozijn Zelfs extracreamy, crunchy, superfijn Mijn God. wat zijn de schappen afgeladen! Waar ik naar zoek, staat er nét niet, helaas Er is geeneens gewone pindakaas!…

Langzaam zullen de nazomeringen zich ontplooien wanneer de regenbuien opgestoft in de dorre gronden de hardheid verzachten en de tere pit ontdoen van haar verdorven gekwetste muren... De witte kokosmelk sijpelt en voedt de gulzige lippen die te lang wachtten op de lauwe omarmende flauw smekende vloeistof om bevrijding weggestoken…

van papier is geen bubbel in de tijd maar constante geboorte wat gebeurt als je kleur met een moker kapot slaat wit is schansspringen wit is een spaceshuttle laat me aantreffen wat er voor mij nog niet was onder de tafel de postduif van een jonge vorstin de huid van een telegram een ansicht uit antarctica en heel soms het kokos…

Met de smaak van kokos door gevoel van vrijheid op een onbewoond eiland waar geen wijzer wijst. Een schat van verlangens om in stilte te beleven en de uitgesproken wens tegelijk uit te spreken. In glinstering van ogen waar mijn weg verdwaalt schijnt haar uiterlijke schaduw die tot genoegen straalt.…

De smaak van kokos. Herinnerd aan het gezang van de nachtegaal. Wanneer de dag maalt hebben we elkaar altijd nog digitaal. Oceaan blauw. Al zwevend tussen kale planeten in het heelal. Voel ik bevrijd in een hangmat als de zoete inval.…

Op rode knieën, kokos schrobbend, schuif je rugwaarts de kamer uit om op een dag stofvrij te zijn. Tuin zal je vloertje zijn wanneer dit huis dood en begraven is.…

jou Iedere kamer een eigen geur De spullen ruim ik op Terwijl ik de lucht inadem Die jij decennia lang geademd hebt Met ons en met je grote liefde Daarna vele jaren alleen Dapper strijdend totdat je adem stopte De kopjes en de glazen Waar gaan ze heen Een nieuw leven tegemoet Bij een ander Mijn handen ruiken naar zeep Van kokos…

als ik hier nou heel erg stilletjes en stijvetjes blijf staan misschien kijkt hij dan iets hoger of juist in zijn kogellager Miesje Meesmuil, Dikkie Ezelstaart en Kokos Apenkop gene stroman was er veilig voor zijn ikkeschietzograag hij schoot alreeds met snotjes, nog maar kinderkleuterblaag trok zich toen al niet veel aan van jacht- of wintertenenstop…

“Kokos producten”, de naam doet koloniaal aan; Indië, voor velen een vervlogen droom, maakt het dramatischer, monument voor ‘n droom in ‘n droom; stille echo’s van het ver- leden maken mij zo vreselijk weemoedig.…

Wat meer kokos of vanille, dennengeur van WC-eend. Hij wist dat er een verschil was en las de gevleugelde woorden “Tegen lichamelijke aftakeling”. Hij maakte zich niet vlug zorgen over zijn uiterlijk, maar toch. Enkele dagen had hij nog een kennis gezien die geweldig stond op te scheppen over zijn gitzwarte haarbos.…