wij liepen als kind
al over sporen in het land
die ons blij maakten
er waren paden straatjes
en weggetjes waar je
meer sfeer voelde dan anders
pas later wisten wij
door verhalen de historie van het
hoe en waarom in kaart te lezen
krachtlijnen hebben mensen
al eeuwig gebruikt en waar zij elkaar
kruisen sluit ontmoeten niets uit
daar…
ik heb beelden gezien
uit lang vergeten kerken
hun sferen geproefd in
gebeden die de religieuze
uitstraling versterken
nog kleurt autoritaire
hiƫrarchie zijn fraai
gebrandschilderde ramen
maar ook het sociale is al
doorgedrongen tot de pastorie
verwonderlijk hoe kunst
en macht de krachtlijnen
weten te vinden in het
aardse spanningsveld…
zelfs als ik
mijn ogen dicht
zie ik nog jouw
stroboscopisch licht
dansen in mijn geest
alle frequenties
heb jij geopend
in ritmiek van
mantra's die zich
herhalen in magie
kleuren zijn
harmonisch zonder
enige dissonant
geen schimp of vloek
verlaat jouw stilteland
jij wijst mij
het pad dat met
zijn krachtlijnen
al eeuwenlang…
mijn wereld
verraden
geslagen en
vastgenageld langs
de krachtlijnen
van golgotha
we zitten heden
in de tuin van eden
waar groei in natuur2
de stikstof van de
huizenbouw zal
neutraliseren
zoals geweren
het geweld waar de
drone de held is van
de onpersoonlijke dood
in de strijd tegen hun
zusters en broeders
om verborgen roots…
kilometers
proefde de sfeer
van de vele
gepasseerde
landschappen
wist me steeds
dichter bij jou
ook in het
delen van
ervaringen
zoals een koor
dat repeteerde in
een verlaten kerk
het spelend orgel
zonder organist
we daalden
en stegen op
onbekende wegen
in een zacht heuvelland
die zich rond een kerk
groepeerden geholpen
door krachtlijnen…
andere
niet verwachte
contacten opgeleverd
waarvan ik het
bestaan wel vermoedde
maar er nog niet goed
de vinger op kon leggen
zoals deja vu buiten
jezelf treden ontmoeten
in andere dimensies
herhaling en uitbreiding
van droomcontacten
verbindingen van de
diverse gelaagdheden
in meerdere universums
ontmoetingen op
spanningsplaatsen
krachtlijnen…
Op onzichtbare krachtlijnen vliegen ze,
tussen de sterren en wanen.
Suizende vleugels in de vroege avond,
snaterend gekibbel in de koude lucht,
op hun moeizame weg terug naar jou en mij.
Ze gaan onder de wolken, langs de maan heen,
door de tijd, sierlijk en plomp,
onmogelijke machines
van holle botten en onbewuste wil.…
de loop der jaren
geraakt hadden
sommige beweerden
dat de steen energie
bevatte en die doorgaf
in een herinnering
aan de volgende keer
in weten en de steen
nooit vergeten
na het raken traden
de mensen terug in
conclaaf met vrienden
en familie en deelden
dan uitgebreid
ervaringen en emoties
die heftig waren
zij wisten van de
krachtlijnen…
Mijn lichaamssecreties zijn een voedselbron
voor cactussen die hemelprikkend uit mij spruiten,
mij onwrikbaar ongenaakbaar voor altijd wortelen
op deze plek, waarvan ik de hoeder ben,
die helder resoneert met de krachtlijnen
van de aarde en de pulsering van de zon.…