De adem van de maan
netgedicht
Ochtendblauw ontvouwt
maan streelt mijn innerlijk licht
stilte stroomt door mij
Hoe bijzonder innig het is
om de volle maan te zien hangen in het
zachte blauw, nog helder terwijl de zon haar gouden
adem spreidt en de aarde langzaam ontwaakt in een sluier van stilte.
Ze drijft tussen nacht en dag,
alsof ze weigert afscheid te nemen van…

Bezig met laden