hij schrijft betekenis met
onbestaande woorden,
schildert uitzicht door het venster en
het sleutelgat
opent deuren zonder klinken,
leest van letters tegelijk en
zint op schoonheid
vangt haar zingend vanbinnen
met schrapende geluiden, in de nacht
is hij een mysticus
die dagelijks zwijgen moet
te lezen is hij niet…
zei ik tegen de oude dichter die ik
nog steeds als een mysticus zag,
totdat hij opstond en mij wenkte
mee te komen naar de w.c. toe, deed
z'n broek omlaag poepte in de pot
en keek omhoog naar verbouwe-
reerde mij en zei: 'híer, heb je écht!'
en inderdaad, ik was genezen.-…
leeft zijn mythe en
tot groot verdriet van
het Hermetisch Kind in hem,
wordt hij de Cynicus die
hij tracht te vermijden,
maar niet kan verlaten
De Psychoticus gaat
de Cynicus haten
Het is balanceren en schuiven
met gegevens
Een oneindig leven
is er nodig, om
de som der delen
hun samenhang te geven
Hier telt de gezonde stem
van de Mysticus…
Jarenlang heb je op me gewacht in mijn boekenkast,
totdat ik kon begrijpen wat je schreef.
Je hebt ons voorgesteld om ons verzet te staken.
Om te aanvaarden, al wat ons overkomt,
in voor- en in tegenspoed.
Je hebt ons laten zien dat we geen slachtoffers zijn,
maar dat we gedachten kunnen leiden,
van kwaad naar goed.
Je hebt ons geleerd…
en ik ben maar klein
nee lieverd jij bent niet
de druppel in de hele oceaan
je bent de oceaan in een hele druppel*
welke weg je ook heb te gaan
heb geduld lieverd heb geduld
wees de vlam die overdag niet opvalt
maar in de nacht z’n ware licht toont **
en hul je altijd in oprechte onschuld
dan komt alles goed
* citaat van de dichter mysticus…
De harmonie der sferen
aldus Shakespeare
kunnen wij niet horen
zo meenden ook de Ouden
inzonderheid Stoa-adepten,
vertrouwd met de gedachte
- voor het eerst geopperd
door Pythagoras -
dat de planeten in de
harmonische regelmaat
van hun ecliptische
bewegingen
de snaren tokkelden
der wereldharp
en door het universum
wonderbaarlijk…