Muziek der sferen

De harmonie der sferen
aldus Shakespeare
kunnen wij niet horen

zo meenden ook de Ouden
inzonderheid Stoa-adepten,
vertrouwd met de gedachte
- voor het eerst geopperd
door Pythagoras -

dat de planeten in de
harmonische regelmaat
van hun ecliptische
bewegingen

de snaren tokkelden
der wereldharp
en door het universum
wonderbaarlijk muzikale
klanken lieten ruisen

gelijk die van de Helicon,
beschenen door Apollo's zon,
de muze van het liefdesdicht,
Erato en die van lyriek,
Euterpe en Kalliope, de muze
van filosofie, het heldendicht
en retoriek

Melpomene, de muze van
het treurspel, de tragedie
vaak voorgesteld met knots
en zwaard of masker in de hand
en op het hoofd een krans
van druivenblâren

alsmede Polyhymnia,
de muze van de retoriek
maar ook van oden en sacrale zangen
en Terpsichore, de muze van
de dans en feestlyriek

en Thalia als muze
van komedie en van vreugd
met in de hand
een kromstaf en een masker
en een krans van de klimop
in haar lang en donker golvend haar

... Pythagoras (6e eeuw v.Chr.) kennen we van de wiskunde, maar in zijn eigen tijd was hij vooral beroemd als filosoof, mysticus en hervormer. In een periode vol oorlogen en politieke onrust, predikte Pythagoras geweldloosheid, eenvoud en broederschap. Hij geloofde in het delen van gemeenschappelijke goederen, gelijkheid tussen man en vrouw, wederzijdse huwelijkse trouw en aandacht voor rust en bezinning.

Pythagoras legde met zijn ideeën een belangrijke basis voor filosofische tradities die wij nu nog kennen. Ook Plato, die 150 jaar na Pythagoras leefde, was onder de indruk van Pythagoras en verwerkte het gedachtengoed in zijn beroemde dialogen.

De school van Pythagoras was een besloten, mystieke genootschap. Men moest een eed afleggen om toegelaten te worden. Men beoefende een praktische en spirituele levenswijze, gebaseerd op zoeken naar de waarheid, spirituele groei en het delen van gemeenschappelijke goederen.

Het onderliggende idee van de filosofie van Pythagoras is dat de ziel gevangen zit in de menselijke vorm en alleen door zuivering kan ontsnappen aan het aardse leven.
Pythagoreeërs bezaten niets en tegelijkertijd alles. Met dit sociale stelsel was hij een pionier.
Plato zou dit idee van gemeenschappelijk goed verder uitwerken in zijn Politeia, de ideale maatschappij.

Een belangrijk aspect van de school van Pythagoras was de wiskunde en getallenleer.
Hij experimenteerde met tonen en snaren en ontdekte met behulp van de monochord (een eensnarig instrument) de harmonische relatie tussen de lengte en trilling van snaren.

De harmonische verhoudingen van Pythagoras zouden later een belangrijke rol spelen in de muziek.
Hij was ervan overtuigd dat muziek een zuiverende werking had op de ziel en dat het hele universum bestond uit trillingen en frequenties die weergegeven konden worden in getallen. Getallen die het universum regeren.
(deels geciteerd uit Reportersonline.nl) ...

Biografie van deze schrijver

Muziek Poëzie 9_planeten 9_muzen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 4 stemmen 297