ik blader door jaren zonder zorgen
aan de tafel waar ik als kind al zat
op slechts een steenworp van mijn eigen stad
hier in dit huis weet ik mij geborgen
vastgelegd geluk spat van wit papier
dat stevig aan mijn wortels trekt en tast
naar een diepe stilte die mij verrast
de deur van mijn…
Uw vaerzen smachten naar de Wael en Ooy
Een spiegelbaai, historiael en mooi
Nu gij bekeerd zijt tot het openbaere
Vraag ik, wat zondigt ge, o boetzelaere?…
ooy
einde van de dag
een buizerd maakt zijn laatste,
lage vlucht
het riet aan de waterkant
de bomen op de dijken
de bruine aarde op de akkers
de graziggroene weiden
alles houdt zijn adem in
wacht, met ingehouden adem,
op het nieuw begin…
De ochtendnevels verdampen
terwijl ik er naar kijk;
hoe vaak fietsten wij daar
op die kronkeldijk?
De zon verlicht de polder,
het water en het grasland;
ik herinner mij een vrijpartij
op een zomers waalstrand
waarbij wij samen kwamen
in een lijfelijk liefdeslied,
achter de kromme wilgen
en het wuivend riet.
Ik zie onze picknickplekjes…
tussen de auto's van alle tijden
Borden vol bio-verantwoord voedsel
Gerinkel van kopjes flesjes glazen
Toch treffen rust en ingetogenheid
Een ware weldaad, men respecteert
hier de natuur in haar vrijgevigheid
Vogels wachten hun kansen af
waar kinderen met broodjes spelen
In deze bonte verscheidenheid
is de glimlach het grootste wonder
Ooyse…
verscheen voor mij ondergetekende,
Ambtenaar van den
Bugerlijken Stand
der gemeente Nijmegen,
provincie Gelderland
Stephanus van Heyendael,
oud achtenveertig jaar
met hoed in de hand
en grijzend haar,
van beroep kanunnik
en schepenaar
die verklaarde dat zijn wederhelft
douairière Josephine Marieken
hooggeboren van Lent tot Ooyen…