inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.078):

uitzicht op de Ooy

De ochtendnevels verdampen
terwijl ik er naar kijk;
hoe vaak fietsten wij daar
op die kronkeldijk?

De zon verlicht de polder,
het water en het grasland;
ik herinner mij een vrijpartij
op een zomers waalstrand
waarbij wij samen kwamen
in een lijfelijk liefdeslied,
achter de kromme wilgen
en het wuivend riet.
Ik zie onze picknickplekjes liggen,
weet nog van onze wandeltochten,
hoe bij het geruis van populieren
onze handen elkaar zochten
en vervlochten.

Nu zie ik hoe het regent,
over de polder en m’n dromen,
die als verwaaide wolken
met de Waal mee stromen.
Mijn geest volgt nu
de ganzen op hun vlucht
en mijn gemoed de
donkergrijze avondlucht:

want hier in Beek
waart Katharina rond!

... Vanuit mijn kamer in verpleeghuis Kalorama in Beek kijk ik uit over de Ooypolder. ...

Schrijver: Jack Stoop, 25 februari 2020


Geplaatst in de categorie: landschap

1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 69

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Maxim
Datum:
25 februari 2020
...eindeloze wandeltochten, schilders die vogels boetseren in vormen en kleuren, de rust en ruimte om ons heen en altijd het ruisen van de populieren...
dank voor deze mooie herinnering, Jack!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)