Als dichter wil ik best een versje schrijven
De site moet immers steeds opnieuw gevuld
Maar langzaam aan verlies ik mijn geduld
Ik vraag me af waar de reacties blijven...
Want niets doen, beste lezer, kan niet meer
Verzin dus snel iets leuks en reageer…
Een nieuwe wind waait door het land
Wij gaan weer participeren
Ook wij als individu
Zullen moeten anticiperen.
Kort door de bocht komt het erop neer
Moeten wij nog leren leren
De omstandigheden aan te passen
Door in de ander te investeren.…
Als je niet (meer) wil smakken, zoenen en
snakken naar seks en lichamelijkheid
dan kan je ook nog met een vriend, vriendin, je broer, zus, nicht, neef, tante, oom, oma, opa, vader en/of moeder
gaan samen gaan wonen, leven, participeren;
met of zonder hond, poes of overige huisdieren!…
Sport, spel en
Samenleving, de regels participeren
Groot en klein.
Het individu wil zich er niet
Door laten storen, maar refereert
Er aan als die meent ten onrechte
Te hebben verloren.
Een scheidsrechter moet dan
Scherprechter zijn en schept
Dan rechtvaardigheid waar geen
Onrechtvaardigheid kan zijn.…
ik luister
kijk vol verbazing
naar de wereld
om mij heen
deel die maar
met wat ik ervaar
in het menselijk deel
maakt mij onzeker
bang om verbinding
aan te gaan
waar participeren
noodzaak blijkt te
zijn om niet buiten
gesloten te worden
dus meegaan in het
het restant van
normen en waarden
dat geschonden uit
de overlevering is
gekomen…
hun wit
als schapen door
ze te laten grazen
de idylle van
een vreedzame
aarde klokt enkel
vroeg op de dag
daarna verpest
haast en stress
stilte en rust en
stroomt verkeer weer
van groen naar rood
ik schouwde
als bezoeker de stad
zag in wakker worden
de transitie van mens
naar robot door
info volledig gestuurd
tussen muren van
participeren…