Gespannen kijkt zij naar de deur
die geopend wordt door het ochtendhumeur
Het gezicht doordrenkt met chagrijn,
dat gewassen lijkt met schoonmaakazijn,
is goed op dreef met bekritiseren
en alles op haar af te reageren
Ze weet het al, negeert zijn woorden van zuur
verstopt haar vrolijkheid 't eerste uur
kruipt veilig in haar onzichtbaar cocon…
’t opgetrommelde beertje
(uit energetische analen)
maait de scherpe kantjes
ervan af
en ‘t zuigt ’t gras diep in
de zak
met geperverteerde vracht
ook is ’t vijgenblad te nat
om verdraaid in de wind
aangetrokken te worden
al herhalen de naalden
hun roterende ballade
met contrapunctie en appels
met noten collationerend
diep…