Alle inzendingen over taalfout

komt niet aanwaaien buldert gierend de wind, en stormt huilend voorbij…

Ik irriteer me als men 'zich beseft' - Een taalfout die mij wederkerend treft, Bewust ben ik van al die struikelblokken. Wat vaak gebeurd is indentificeren, Dat moet natuurlijk zijn legimiteren.…

Een foutje is zo gemaakt Geen halszaak een taalfout een rekenfout een inschattingsfout een stomme fout een doordachte fout een onovertroffen fout een ondoordachte fout een klein foutje. Een foutje is zo gemaakt en kan worden hersteld want van elke fout, zo wordt vermeld, kun je leren Dus ik wacht.…

Het doet zich weer eens voor op grote schaal, Waarvoor een taalgebruiker op moet passen: “Graag laat ik mij eens uitgebreid verassen”, Dé valkuil van de Nederlands taal. Al doet het mij aan beide ogen zeer, Verrassen doet verassen mij niet meer.…

Echt waar, ze zijn er nog Aardige mensen Echt waar; ze bestaan nog Lieve collega's Eerlijk waar; aanwezig en wel. Ik maakte een fout, Een domme fout Werd erop geattendeerd in de mail Zo lief, en van mij, zo stom! Maar ze zijn er nog, de ridders van nu Want de fout is weggehaald als de sodeju Dank je wel, ridder.…

Op de televisie had iemand een eigen versie van het woord spaarzaam. Een briljantje, waar de man zich niet van bewust was. ----------------------------------------------- Het voorbeeld dat nu volgt is exemplarisch: “Spaarzámelijk kwam het nog wel eens voor.” Een dergelijke kreet streelt mijn gehoor, Verkrachting van de taal is vaak hilarisch…

stuiterende pubers, taalfoutend verstoutend verhalen onzekerheid over stugge ruggen niemand heeft ze ooit gezegd hoe het moet hoe het ook anders kan, nimmer gespeeld op de man, want individueel is men teveel in zichzelf gekeerd, niets geleerd de ouder, de oudere mens komt eens om in woorden, raakt eigen kind kwijt in een gelijk dat men wil…

De Nederlandse taal wat is het toch moeilijk allemaal is het nu met een d of met een t misschien wel met alle twee ik ben het echt verleerd het is de computer die het corrigeert soms onmzeil ik ook een woord dat klinkt misschien gestoord of ik vraag om raad omdat het er toch wel vreemd staat en als ik wel een taalfout heb begaan sorry,…

En al zal ik ooit lijfelijk sterven als deel van mijn familie vertrekken met nog steeds een geheel open mond als wellicht de blauwe lucht zich roert, ik nog steeds als dat ene kind zal zijn, die spraakwaterval met taalfouten, weet, ik zal niet wenen , niet huilen om leven wellicht wel tranen van geluk te bestaan.…

Vraag mij niet om oplossingen voor al dat leed dat oorlog heet, ik ben slechts kind en maak nog taalfouten. Struikel ook nog met regelmaat als het even moeilijk met mijn eigenzinnige mobiliteit gaat. Maar kijk, glunder ook even, 't voorjaar komt tot leven.…

En wee degene die wat Hans creëert En wat een kunstproject had moeten worden, - ‘Beloofd’, in kapitalen op de borden - Het lef heeft dat hij die fout corrigeert. Wat mij nu van dit kunstwerk bij zal blijven: Dat het dus Kunst is woorden fout te schrijven.…