op restaurant
niet-roker tafel
en vlak voor mij
een versgeschilderde dame
een witte bloes heel strak
lange roze nagels
niet knap
tussen twee lange vingers
afwisselend sigaret en sigaret
tandenstoker sigaret
sigaret en tandenstoker
zij rookte zich heel krap.…
ja, ik weet het wel
zal sorry zeggen
voor alle ezelsoren
of geknakte boeken
die ik even weglegde
zodat ik wist waar ik was
altijd verdwijnen ze
wanneer het nodig is
dus pak ik kladjes,
tandenstokers, ansichtkaarten
of oude benzinebonnen
de aangebrachte vouwtjes
strijk ik altijd weer glad
zo wis ik sporen uit…
Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten,
zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten,
katoenen knoppen zouden openscheuren
tot pluchen harten die naar franje geuren,
en op de bergen zouden gipsen zuilen staan
die gipsen druiven huilen.…
die mij voldaan
het leven tracht te herzien als
een reis door de doornen
van mijn ziel, verzekerd van
mijn dromen laakt elk seizoen
dezelfde kreet die mij ten dele
laat waden door het stoffig
rantsoen waarmee ik me
dikwijls voedt, onrust raakt
me diep waarbij de stalagmieten
die in oorsprong in mij gelegen
breken zoals enkel’ d de tandenstoker…
Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten,
zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten,
katoenen knoppen zouden openscheuren
tot pluche harten die naar franje geuren,
En op de bergen zouden gipsen zuilen staan
Die gipsen druiven huilen.…
"
De houtworm zei: "Dit raakt me als een moker,
heeft iemand hier een tandenstoker?"
De boktor zei "Dat was dan dat!
Ik zet het straks wel op de lat!"
De tak bedankte zijn gehoor
en ging er toen weer rap vandoor ...…