Netgedichten

netgedicht (nr. 79.177):

het ligt besloten

de woele aarde bekomt
haar tijd in alle facetten
waar kleuren aan voldoen, de
rijpheid van het heden ontgaat
vervloekt de monogame chaos
van dit kil bestaan

de tijd die mij voldaan
het leven tracht te herzien als
een reis door de doornen
van mijn ziel, verzekerd van
mijn dromen laakt elk seizoen
dezelfde kreet die mij ten dele

laat waden door het stoffig
rantsoen waarmee ik me
dikwijls voedt, onrust raakt
me diep waarbij de stalagmieten
die in oorsprong in mij gelegen

breken zoals enkel’ d de tandenstoker
van Satan versplinterd de ijstijd
in mij zal verspoedigen

dit alles ligt besloten