van opzij, zie ik haar aldoor
opdat de schaduw ver van mij blijft
oh, het is ook wel zo dat ik haar hart niet verstoor
als de pose maar niet wegdrijft
ik nog tot haar uitzicht behoor
woorden drijven dan vooruit
beheersen de intensiteit van een luit
ja, de schoonheid van liefde kent grenzen
binnen dat verzicht heb ik ze zwijgend geuit
met…
vraag je dan aan mij
ze zijn veranderd
zo vaak, te vaak
er gebeurd iets en
je gelooft er niet in
niet meer
je verliest je zelf
vind een andere
om die ook kwijt te raken
maar eentje heb ik nooit verloren
het is mooi maar niet genoeg
ga er niet in geloven
maak er zelf een
maar wees verzichtig
waar leef je op?…
Eindeloos heideland
Heuvels met verdwenen zand
Tapijten met het heidekruid
Mostapijten waar de bodem sluit
Starende ogen richting zonnegloed
Vrijheid loop je tegemoet
Het gevoel raakt bevlogen
Innerlijk wordt het voorjaar afgewogen
Veldleeuweriken fladderen vederlicht
Zonnestralen bieden tegenwicht
Solitaire berken glinsterend in de zon…
In hun sektarisch clubje van Simplisten
Liet Bie met Koot hun typetjes jongleren
Na 't weekend konden wij hen imiteren
Die twee unieke taal-
neologisten
Met Koot kon hij subliem gaan persifleren
Kroop zonder iemand echt te imiteren
De huid in van een ietwat bozig man
Of vrouw, een wat zelfingenomen dame
Tezamen met die andere Veenendaal…
207
Bezig met laden