lieven in de schaduw

van opzij, zie ik haar aldoor
opdat de schaduw ver van mij blijft
oh, het is ook wel zo dat ik haar hart niet verstoor
als de pose maar niet wegdrijft
ik nog tot haar uitzicht behoor

woorden drijven dan vooruit
beheersen de intensiteit van een luit
ja, de schoonheid van liefde kent grenzen
binnen dat verzicht heb ik ze zwijgend geuit
met in mijn ogen dempende lenzen

zo droom ik verder, een soort wachten op
de dichter loopt dan wel vooruit, eindeloos dichtbij
dat is de charme als ik op een open deur klop
in kan dan in en uit

vrijelijk beoefen ik dan mijn verbeelding
niemand zegt mij, tot hier of roept, gij dromer, stop!

verbeelding

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 166